Ω! Μαγισσα μου εσυ...
σε σενα γονατιζει το μυαλο μου.
δεν μπορω να φερω αντιρρηση στη σκεψη μου..
το σε Ποθω ειναι η μονη σκεψη μου..
αυτη η ομορφια σου και η κορμοστασια σου μου φερνουν ζαλη..
και οι ποθοι μου φουρτουνα μεσα μου ειναι..
μια πλεω μια βουλιαζω και ναυαγω..
κολυμπαω μεσα στο ποθο μου να σωθω....
σου γραφω πανω στο κορμι σου με τη σκεψη μου..
με χαδια και φιλια το υμνω...
στο τετραδιο μου σε καθε γραμμη ..
απο το ονομα σου και την ηδονη το εχω γεμισει..
καιει η σαρκα μου και σε ψαχνω ποθητη μου Μαγισσα..
τα χειλη μου διψαμενα ειναι και ψαχνουν την πηγη να ξεδιψασουν..
ερωτευμενη παθιασμενη η ψυχη μου...
οι αισθησεις μου γεματες απο παθος και ηδονη μεσα μου σε μικρα κομματια..
αισθησεις μεσα μου απο νοτες μουσικης..
σφηνωμενο το ονομα σου μεσα στο ποθο μου..
παθιασμενα ειναι ολα μου τα ενστικτα απο της αισθησεις που της ξυπνησες εσυ...
Μαγισσα μου....
Ε!
Ναυαγιο παλι η ζωη μου ειναι..
τα χειλη μου βουβα αβυσσος ειναι η μοναξια μου εδω..
μεταλαβα σιωπηλα παλι τον πονο μου..
η αιωνια απουσια σου εγινε φυλακη για μενα..
νυχτα αποψε και θελω να ανοιξω τη ψυχη μου και τα παθη μου να γραψω..
σε λατρεψα και ομως καταδικαστηκα..
δεν εχω δακρυα η νυχτα μου φερνει τη λυτρωση..
γραφω μεσα στη νυχτα μα αδυνατω να σκοτωσω τον πονο μου..
το τετραδιο μου που σου εγραφα γεμισε τωρα πια..
περασε τοσος καιρος..
και εγω εδω ακομα να επιμενω..
να σου γραφω..
Δακρυζω κρατωντας ξανα το Μολυβι μου..
και οσα Νιωθω για σενα μου Βαραινουν το στηθος μου..
Ε!
Μαγισσα μου ποτε δε περιμενα να σε γνωρισω
χαρηκα ομως πολυ που σε γνωρισα..
δε πιστευα ποτε στη ζωη μου οτι θα σε εβλεπα καποια μερα
σε ειδα μιλησαμε ακουσα τη γλυκια φωνη σου που μου ζεστανε την ψυχη μου
ποσο χαρηκα που σε ακουσα..
δε σκεφτηκα ποτε στη ζωη μου πως ενα ονειρο θα με εκανε τοσο ευυχισμενο..
ευχαριστω που μου εδωσες λογο να σε ονειρευτω λιγο..
τωρα ομως εχεις φυγει εχεις χαθει τραυματισμενες οι γραμμες της επικοινωνιας μας ειναι..
δε πειραζει.
να θυμασαι πως η καρδια μου ειναι σε σενα καθε φορα που θα τη χρειαζεσαι.
σε μενα υπαρχουν κατι στιγμες που νοιωθω μεσα μου την ψυχη την καρδια τη σκεψη μου να ειναι
ασφυχτικα γεματα απο σενα..
δεν καταλαβα ακομη το πως σε καψουρευτικα..
χαιρομαι ομως που το εκανα..
ο πονος σε μενα..
εσυ θελω να προσεχης να αντεχεις να χαμογελας..
Μαγισσα μου..
Ε!
Αναζητω ασφαλες λεωφορειο για να διανυσω την υπολοιπη διαδρομη της πικρης ζωης μου..
ταξιδευω και ορθιος..
δε με πειραζει και αν κανει στασεις και ανωφελες καθυστερησεις..
μονο να μην εχει καμια Μαγισσα μεσα και παθω τα ιδια..
θελω να εχει λογικους και τιμιους συνεπιβατες..
να ταξιδεψω θελω οσο μακρια μπορω χωρις ονειροπολησεις να τιμωρηθω θελω..
να ταξιδεψω μονος μου χωρις να κανω τιποτα να αγιανω τα θλιβερα εγκαυματα
απο τη τα δακτυλα του χεριου μου
απο τα τοσα τετραδια που εχω γραψει για την ομορφη Μαγισσα μου..
εχω αναγκη να ταξιδεψω να κλεισω της πληγες μου
να ελευθερωσω τα ονειρα μου
και να ξεχασω τη ζωη μου που τη σπαταλησα καθε νυχτα να γραφω εμπνευσεις
για την υπεροχη Μαγισσα μου..
να ταξιδεψω θελω για να απουσιασω απο το παρελθον μου
και να καθαρισω τη ψυχη μου απο το ρημα αγαπω σε θυμαμαι σε θελω..
να ταξιδεψω μονος μου μεσα στη σιωπη θελω και..
ας μην εχω που να παω..
Ε!
Αντιο Μαγισσα μου..
σου λεγω αντιο γιατι εχω λησμονηθει..
τωρα που σου γραφω την αγαπη μου στο χερι την κρατω σαν λαμπαδα..
που αυτοκαιη φλογισμενη απο τους λυγμους μου..
αντιο Μαγισσα μου ποιος ξερει ισως καποιος αλλος ερθει και καλυτερα λογια αγαπης σου πει..
Αντιο φευγω πρωτος πρωτου να μου το πεις..
σε ειχα πλασει μια πριγκηπισσα μα εσυ εγινες καβαλαρης της σιωπης..
αντιο στα ονειρα μου που εχουν πια εξανεμισθει απο την πικρη σου απουσια
που εχω τοσο καιρο επωμισθει..
η ζωη μου ενα αστερι ειναι που αποψε θα αργοσβηση πριν την αυγη..
σκοτωσες μια αγαπη μοναδικη με την απουσια σου..
αποψε σου λεω αντιο και μεσα μου λιποψυχω...
κοσμημα φως μοναχικο ησουν για μενα..
αντιο Μαγισσα μου απο τη ζωη σου θα χαθω..
και τωρα εδω μεσα μονο κρυο θα εχεις οπως κρυα ειναι και η καρδια σου..
αντιο Μαγισσα μου ξεχασε με και σκισε την αναρτηση μου αυτη..
οσα σου εχω γραψει ηταν αληθινα..
Μαγισα μου ..
Αντιο..
Ε!
Αποψε ανοιξα τα φυλλα της καρδιας μου και εψαχνα να βρω μια σελιδα..
απο αυτες που σου εχω γραψει..
ολες ειχαν μεσα πονο και οπως σε διαβαζα μεσα μου ποναγα..
ηθελα να σου γραψω παλι αποψε..
αλλα πως να γραψω..
οπως σε διαβαζα και κοιταγα την ομορφη φωτογραφια σου δακρυζα..
βρηκα μια σελιδα λευκη εδω ειπα θα σου γραφω..
μα δε προλαβα να γραψω και η σελιδα εγινε μουσκεμα απο τα δακρυα μου..
εψαξα να βρω πορφυρο μελανι με αυτο που σου εγραφα παντα το πονο μου..
μα δε βρηκα αποψε τιποτα..
βουτηξα το μολυβι στο μελανι της καρδιας μου και σου εγραψα..
σεσημασμενος ο πονος μου για σενα αποψε παλι ειναι..
Μαγισσα μου..
Ε!
Μαγισσα μου.. Αληθεια τη περιεργη που ειναι η ζωη μας..
Γνωριστηκαμε σαν απλοι φιλοι που ειχαν πολλα κοινα σημεια και πολλα χαμογελα
για ολους.
και τωρα σε αισθανομαι σαν ενα κομματι απο τη ψυχη μου απο το ειναι μου...
μετρημενες ηταν οι ωρες που ειμασταν μαζι και ομως εγω ενοιωθα οτι σε ηξερα μια ζωη..
ο αυθορμητισμος σου σε εκανε να νιωθεις πιο απλη μαζι μου το προσωπο σου ελαμπε απο χαρα θυμαμαι..
δε μιλαγες μονο χαμογελουσες ομορφα..
και αν μιλησαμε λιγο μιλησαμε για το καθε τι που ερχοταν στο νου μας και αφησαμε την ευτυχια
να φανει απο τα χαμογελα μας..
η φωνη σου γλυκια αλλα και παραπονιαρικη..
Μαγισσα μου δε καπνιζες ποσο ηθελα να σου αναβα το τσιγαρο σου..
τελειωσε ομορφα εκεινη η βραδυα και εφυγα γυρισα στο χωριο μου στη συνηθισμενη ρουτινα μου..
σου ζητησα δυο χαρες μια να μου γραφεις και μια να προσεχης.
τωρα που σου γραφω περασε ενας χρονος και εχω παρηγορια τη φωτογραφια σου και πανω απο ολα τη σκεψη μου για σενα..
τα 350 χιλιομετρα που μας χωριζουν σταθηκαν εμποδιο να βρεθουμε παλι..
να ξερεις οτι θελω μονο εσυ να εισαι καλα..
και καθε βραδυ της 8 κοιτω την ωρα και σκεφτομαι το τραινο που φευγει για τη θεσσαλονικη
αλλα δεν μπορω να σου ερθω πια αφου ξερω δε θελεις..
καθομαι και σε φανταζομαι το που μπορει να βρισκεσαι τωρα και μεσα σε ολη μου την κρυφη επιθυμια
το ποσο θα ηθελα να ειμαι κοντα σου ενα δακρυ μου κυλαει..
οχι δεν ειναι απο λυπη ειναι απο χαρα..
χαρα που την βρηκα στο βλεμμα σου και στην καλη ψυχη σου..
Μαγισσα μου σε θυμαμαι...
Ε!
Νεκροταφειο η ψυχη μου αποψε..
ψαχνω απεγνωσμενα να αντικρυσω μια αχτινα φωτος..
συναντω αγνωστα γνωστα προσωπα εδω..
ραγισε η καρδια μου απο το μαυρο φοντο της μοναξιας μου..
ατελειωτα τα χτυπηματα της μοιρας μου..
αντισταση βαζω με τη σκεψη μου ..
και δε κλεινω το ματι στο χαρο..
υψωνω το πηχη της ζωης μου για να ξεπερασω τη θλιψη και τη μοναξια μου..
και δινω μικρη ελπιδα μεσα στα ονειρα μου..
Δακρυσμενος αποψε κλειστηκα στον εαυτο μου...
ποτισμενος ειμαι απο τη θλιψη μου..
χρωματα θανατου τρεμοπαιζουν με τη μοναξια μου..
δακρυζω οπως τα κοιτω..
και μεσα στο αντικρισμα δεος που εχω καθομαι και γραφω..
βραδυ και παλι μονος της αγιας αποτυχιας και παλι ξανα..
Ε!
Μαγισσα μου ...
Πεσμου πως να σε ξεχασω
πως να προσπαθησω να ξεφυγω απο κοντα σου αφου απο τη πρωτη στιγμη που σε ειδα
κατι με τσιμπησε βαθια μεσα μου.
να εδω στην πληγωμενη μου καρδια που για πρωτη φορα γνωρισε τον ερωτα
που για πρωτη φορα καηκε επειδη εσυ δεν ανταποκριθηκες..
βρες μου ενα τροπο να μη σε ξαναδω να μην ξανακλαψω για σενα
να πω πως ποτε μου δεν σε ηξερα γιατι με πληγωσες πολυ..
μου εμαθες τι ειναι ο κεραυνοβολος ερωτας και σε ευχαριστω
μα μ'εκανες να νοιωσω ενα τιποτα ενα μηδεν να νιωσω μια πληγη στην καρδια μου
και συγχρονως να καιγονται τα σωθηκα μου και να απαρνηθουν τον κοσμο.
με εκανες να δακρυσω να πρικαθω ποναω γιατι ανακαλυψα ποσο πολυ σ'....
ευλογημενη η μερα που σε γνωρισα
δεν μετανοιωνω και αν απο τοτε βασανιζομαι κλαιω και οδυρομαι ρωτωντας τον εαυτο μου γιατι..
το μυαλο μου ειναι θολο γεματο ερωτηματικα που δεν ξερω να τα απαντησω.
πεσμου κατι βρισε με αν προτιμας διωξε με για παντα κατηγορησε με σταματησε με να μη σου ξαναγραψω πια.
αλλιως γυρισε πισω και βαλε με στην αγακλια σου και μη με αφησεις ποτε..
γιατι Μαγισσα μου ποναω...
Ε!
