Εφυγες για παντα...

Μαγισσα μου ..

Ξερω οτι και αν σου γραφω εσυ δεν με διαβαζεις πια..

δε σε αγγιζουν τα γραπτα μου ..

εχεις πλεον χαθει..

Μονος μου ειμαι εδω χωρις εσενα..

σαν ενας ξενος που χωρις μοιρολογια..

συνεχιζω να ζω..

Προσπαθησα να σε πλησιασω δεν ησουν Ξεχωριστη..

ειχες και εσυ το Ομορφο Χαμογελο σου..

Μονος μου το Αρπαξα και εγινα καποιος..

μετα απο σενα δε βλεπω τιποτα..

και αν πω σε βρω και σε δω θα αντικρισω μια ξενη..

εφυγες και χαθηκαν και τα σημαδια σου..

πηραν μαζι σου και τα λογια μας..

Κατι φορες μονος μου γελω..

Θυμαμε που σου Ψιθυριζα πως σε Λατρευω...

μα μιλουσα σε Φαντασματα ..

στη Σκια σου που εφευγε..

Ε!

Αγιε Νεκταριε..

Ημαρτον Αγιε Νεκταριε.. 
Σχωραμε που δυο μετρα αντρας δε μπορεσα να βρω ενα παπα να κανει σημερα στη χαρι σου θεια λειτουργεια..
 Ισως του χρονου με τη βοηθεια σου να ειμαι τυχερος. .
Αγιε Νεκταριε σχωραμε που εβαλα τη μανα μου γρια γυναικα να κανει απο τα χαραματα αρτους για την αγια λειτουργεια σου... 
Σχωρα Αγιε και τη γειτονια μου που δε καταδεχεται να ερθει να σου αναψη ενα κερακι στο εκκλησακι της αυλης μου.....
Και στο πεισμα της κακης κοινωνιας στο πεισμα των απιστων πιστων αντιστεκομαι Αγιε μου Νεκταριε και θα αφησω τη πορτα σου ανοικτη μηπως και περαση κανενας περαστικος και θελει να προσκυνηση τη σεπτη σου Αγια εικονα σου..
 Και μεχρι το βραδυ που θα κλεισω το εκκλησακι σου θα μεινω πισω στη σκια και μεσα μου στο δυνατο θα σε παρακαλω...
 Αγιε Νεκταριε πρευσβερε υπερ ολων των ανθρωπων και οχι μονο υπερ υμων...
Χρονια Πολλα...
Ε!

DELETE

DELETE..
σε οσες δεν ξερουν να ζητουν συγνωμη...
σε οσες δεν αναγνωριζουν τα λαθη τους...
σε οσες δεν εχουν μεσα τους συναισθηματα...
σε εσες μας ειχαν φλομωσει στο ψεμα....
DELETE σε ολες τις ΣΚΙΕΣ...