η μοναξια εχει περιτυλιξει τη ζωη μου...
ενας αναστεναγμος βγαινει απο τα βαθη της ψυχης μου βγαινει..
η καρδια μου πονεμενη σταζει σταγονες πικριας απο την μοναξια και την αποσταση που μας χωριζει..
το βλεμμα μου μουδιαζει καθως κοιτωντας στο τοιχο του κελιου μου αυτο που εγραψα για σενα καθως ερχετε στη σκεψη μου...
στα καλοκαιρινα νυχτοβραδα τα αστερια τραγουδουν τη μοναξια μου..
καθομαι και τα κοιτω απο το μικρο παραθυρο του κελιου μου και παιρνω δυναμη απο τη μαγεια της ακτινοβολιας τους..
ατενιζοντας με ελπιδα το μελλον μου..
μικρη καλη μου φιλη...
παιρνω τις ωρες μου γραφοντας συνεχως για σενα νοσταλγοντας τις αναμνησεις.. εφυγες τοσο γρηγορα απο κοντα μου χωρις να πεις κατι..
κρατω συντροφια το ομορφο σου ποιημα το κοιτω και αφηνομαι..
φιλη μου.. ενα αστερι καθε βραδυ δακρυζει στη λυπη μου..
τις νυχτες φλυαρει στα ονειρα μου η μορφη σου..
οταν προφερω το ονομα σου ενα δακρυ κυλα στην καρδια μου..
ειναι αποσταγμα του πονου που τοσο καιρο υποφερω..
μικρη καλη μου φιλη ερωτικα αποφθεγματα αναδυονται απο την ψυχη μου. το σωμα μου παλλεται και οι σφυγμοι παρασυρονται σε τρελλους ρυθμους..
σε σκεφτομαι τωρα που η μεθη της μοναξιας μου και του ερωτα λικνιζεται στα ενδοτερα της υπαρξης μου...
νοιωθω και βλεπω τις απαλες σκιες της νυχτας που κρατουσαν στη σκοτεινια κρυμμενες τις ανταυγειες του φεγγαριου οταν καθομαι και γραφω για σενα κατω απο το απαθες βλεμμα του σεληνοφωτου..
νοιωθω το ομορφο σου ποιημα να με συντροφευει σαν ειδος μιας μυθικης αγαπης..
φιλη μου.. κανω βολτες μονος μου μεσα εδω που ειμαι και κοιτοντας το ομορφο σου ποιημα εκει σταθμευει η σκεψη μου για σενα..
μερες τωρα και δεν με αφηνει διολου...
εφυγες γιατι...??
μου λυπεις.....
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου