το εξαντλησαμε το θεμα πλεον της αγαπης..
και εντος μου νοιωθω και εγω εξαντλημενος.. τι ωφελει να διεκδικω το προφανες για σενα σθενος..
το προφανες σου λεγω που προφανως εσυ δεν το βλεπεις..
γιατι κρατας τα ματια σου ερμητικα κλειστα και με πεισμα λες και δεν με βλεπεις..
ανυπερθετως θηριο θα γινω οταν τα ματια σου ανοιξεις για να με βρεις μπροστα σου..
μην το καθυστερεις λοιπον γιατι κερδος μονο απο μενα θα εχεις.. μονο που τωρα τους εφιαλτες σου αναβαλλεις νομιζω..
το εξαντλησαμε το θεμα με τον ερωτα μας..
και τωρα τι απεγινε ..?? τι εγινε..?? μου λες..
που πηγαν τοσες μηνες τοσα ονειρα δικα μας. νομιζω οτι τα βλαστησε ο καιρος μεσα στα ψεματα σου..
και ομως εδω η ψυχη μου σε περιμενει ακομα..
το εξαντλησαμε σου λεω και το θεμα επισης της συγνωμης..
εγω εδω σκυφτος να σου γραφω συνεχεια και να δαγκωνωμαι μεσα μου μη βλαστημησω τα θεια της αγαπης.. τωρα θελω..
το βλεμα σου να εχεις χαμηλο να μου σκουπιζεις με στοργικο εξαρτημα τις τυψεις σου που εχεις για μενα..
ναι τις τυψεις σου λεω αυτες που εχεις για μενα..
το τετραδιο μου που σου εγραφα γεμισε τωρα πια. περασε τοσος καιρος και εγω ακομα θελω να σου γραφω.
δακρυζω κρατωντας ξανα το μολυβι και οσα νοιωθω για σενα μου βαραινουν το στηθος μου..
καινουργιο πρεπει τετραδιο να αγορασω γιατι εχω τοσα πολλα για σενα παλι να σου γραψω..
γιατι εσυ ποτε σου δεν φανταστηκες ενα καλυτερο κοσμο. ποτε σου δεν ειδες ποτε σου δεν ακουσες τις φωνες των φυλακισμενων της γης.
ποτε σου δεν θαυμασες ενα λουλουδι και ας εισαι παντου με λουλουδια στολισμενη. ποτε σου δεν αγαπησες γιατι τα ονειρα σου περιοριζονται να γραφεις μονο στο μπλογκ...
μεχρι εκει φτανει ο νους σου..
το εξαντλησα σημερα και εγω το θεμα της αληθειας μου για σενα.. με τους τονους απογνωσης που εχω στοιβες εδω μεσα στις παγωμενες μου νυχτες...
που σου φωναζω ελα αλλα εσυ δεν ερχεσαι..
και τωρα οι δυο μας ναυαγησαμε απο την εξαντληση του ερωτα μας..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου