καταθεση ψυχης...!!!

-----
περνωντας την σιδερενια πορτα την βαρεια.. ειδα...
την πετρινη φυλακη που καταφερες να με κλεισης κατω απο ενα μουντο ουρανο..
και εγω εδω τωρα μοναχος μου να ελπιζω..
και ας ειναι μετρημενα τα βηματα μου εδω μεσα
και ας μοιαζει μακρινο τωρα οτι ονειρευτικα..
και αν οι λεξεις μου μενουν μισες..
και τα βραδια μου το φεγγαρι εδω που ειμαι δεν με βρισκει δεν με φωτιζει..
εγω αντεχω ακομα..
και ξερεις γιατι..??
την ψυχη μου κανεις δεν μπορει να φυλακισει..
εκεινη εχει φτερα...πεταει ψηλα και χανεται..
μπορει να ονειρευται  οτι εσυ μου κατεστρεψες και οτι εσυ ηθελες παλιοκοριτσο να μου σβησης..
εκεινει μπορει.. και ελπιζει ακομα..
και πως με τα δικα μου τα φτερα θα πεταξει. και εγω καποια μερα θα βγω..
γιατι καμια φυλακη δεν μπορει να με κρατησει γιατι ξερεις την αληθεια..
και τοτε θα χρωματισω ολες τις λεξεις που εχω γραψει εδω μεσα με το μολυβι μου.
θα βαλω στοχο τα ονειρα μου  που μου τα εσβησες..
με τη δυναμη της ψυχης μου..
τωρα ολες μου οι λεξεις ειναι μονο ελευθερια ζητω..
και αν καθε μερα πονω και τα βραδυα εδω πανω ματωνω δεν με νοιαζει πια.
εχω συνηθισει .  εχω μονο για παρεα την μοναξια μου οχι απο επιλογη αλλα δεν μπορω τους αλλους..
με κουραζουν ολοι τους..εχω φιλους δεν τους αντεχω..
και οταν ερχεται το βραδυ με σακατευει με τσακιζει με πονα η μονη μου διεξοδος να γραφω.
να γραφω της εμπειριες μου να κανω καταθεση ψυχης να γραφω αυτα που νιωθω να ηρεμω..
δεν εχω δυναμη να αντισταθω οταν ολα εδω μεσα ειναι μαυρα..
εχω ομως για δυναμη τα ονειρα μου και το γραψιμο μου.. και αφτο μου φτανει..
ειμαι ενας απο εκεινους που δεν εδωσα μεταμελεια ακομη στον εαυτο μου και προσπαθησα να μεινω και εμεινα ορθιος στη δυστυχια μου..
γραφοντας κρυφα γραμματα στους εξω αγνωστους φιλους που γνωρισα  και μου συμπαρασταθηκανε πολλοι στελνοντας μου κρυφα εμαιλ η αφηνοντας μου σχολια η στελνοντας μυνηματα τους και δωρα..
χαρι σε αυτους αντλω δυναμη και ατενιζω τη ζωη μου λεγοντας δεν μπορει να ειμαι εγω στο περιθωριο..
γιατι ολοι ξερουν ποιος  ειμαι τι ειμαι και ποιος ειμουνα..
γιατι μπορει τα λαθη μου να χαρακωσαν την ψυχη μου αλλα η καρδια μου δεν αλλοτριωσε τα συναισθηματα μου για κανεναν.
μονο για σενα παλιοκοριτσο δεν εχω αισθημα κανενα...
το παθος και το λαθος μου για σενα με φυλακισαν στην εμμονη ιδεα που ειχες..
οσο για δω για τη δικαιοσυνη δεν υπαρχη χαθηκε και δεν βρεθηκε κανεις να κανει κατι για αυτο ολοι ξερουν οτι η ιστορια επαναλαμβανεται..
αθωως η ενοχος μεσα..
ενοχοποιημενη ειναι και η δικαιοσυνη..
δεν ξερω  αποψε για τι αλλο να σας γραψω. για το δικιο μου που με καιει. για τη φωτια που εχω μεσα μου και καιει τα σωθηκα μου απο το αδικο που εγινε. για τη υγρασια εδω που τυρανναει τοσο καιρο εδω μεσα το κορμι μου για τα δακτυλα μου που ειναι χαρακωμενα απο το γραψιμο..
δεν ξερω αποψε τι να ζωγραφισω στον τοιχο μου εσας η την ρωγμη που εχει το προσωπο μου .
η το αδικο μηπως που ματωνει την καρδια μου..
η την γλυκια σας παρουσια που μου διωχνει την θλιβερη μοναξια μου..
ξερω ομως πως αποψε και παλι θα ακουμπησω απανω σας και ετσι θα περασει και αυτη η νυχτα εδω πανω θα περασει ο καιρος ...
μυστικη μυσταγωγια σημερα αυτη η καταθεση ψυχης μου στην θλιβερη μοναξια μου.. σαν ζητιανος στην εμμονη αδεια μου ευτυχια.
μυστικη μυσταγωγια σημερα αυτο το γραμμα του φυλακισμενου στην απεραντη σιωπη  της ανυποταχτης ψυχης μου..
ενοχοποιημενη η κραυγη μου και η αληθεια μου...
πονος και ονειρα για σταση ζωης θελω να τα αγκαλιασω ολα με μιας να απαλυνω τον πονο μου θελω και συντομα να σταθω στα ποδια μου και να συνεχισω το ταξιδι που ονειρευομαι.
ξερω ολοι σε στενα ορια ευτυχιας η και δυστυχιας μπορει να ειναι ομως ο ανθρωπος δεν πρεπει να ξεχνα οτι μεσα του υπαρχει η ψυχη και το ονειρο..
μονο που για μενα απο εδω το ονειρο ειναι μια μακρινη αναμνηση στην αναζητηση..
τολμω ομως και κανω ονειρα  τολμω να θρεψω ελπιδα και ας ειμαι εδω που ειμαι..
γιατι στις πληγες που γεμισα απο πονο ηρθατε εσεις και μου δωσατε ελπιδες και ονειρα...
γιατι σωθηκα και σας γνωρισα πριν χαθω...
χρηστος..
Ε!