φωτια μου..με ακους..?? η κοιμασαι..???

---------_
φωτια μου...
εισαι η τελευταια μου σκεψη γραμμενη στο τοιχο μου με πλατεια γραμματα.
σαν εκεινα τα αψυχα που γραφουν στα μνηματα οι ανθρωποι οταν πεθαινουν...
εδω μια χειμωνιατικη παχνη τυλιγει τη νυχτα αποψε και παλι..
δεν επαψα να σε ονειρευομαι. η μορφη σου εδω ζωγραφισμενη στον τοιχο μου.
οι σκεψη μου σε σενα συνεχεια.
κανενα αστερι δεν λαμπει εκει που εισαι . καμια νυχτα δεν ακουει το ονειρο σου.
σημερα βαρια τα βλεφαρα σου κοιμηθηκαν σαν μαυρες σιωπες της σεληνης τυλιγμενες βαθια στη θλιψη του κοσμου εκει που εισαι.
ξερω εισαι μονη. εσυ και η ψυχη σου.
και καθως ο ανεμος πεθαινει στα σοκακια που ζεις εγω εδω να σου γραφω στο μικρο μου χωρο χωρις να θελω να κοιμηθω.
οι ομορφες μνημες μας σαν φως στο σκοταδι δεν με αφηνουν.
να ξερεις αν δακρυσει ενα αστρο θα φυγω απο εδω στο υποσχομαι.
αν ραγισει η φωνη σου θα ξερεις..
χιλιες στιγμες  διπλωμενες σε ασημι στη χαμενη ψυχη σου θα ειμαι..
ειχες πει οτι τα ονειρα δεν ζουν για παντα.. πως να αντεξω εδω που ειμαι χωρις ονειρα μου λες. για πεσμου φωτια μου...
και πως να αντεξει ενας κοσμος χωρις ονειρα..
εψαχνα κατι απο εσενα και εχει μεινει εδω για παντα..το δακρυ σου..  το χαμογελο σου.. και ο ψιθυρος σου... και δεν ειναι ονειρο εισαι αληθεια...
φωτια μου...
τα ομορφα σου λογια.. ανθη ασημοχρυσα εδω στο χειμωνιατικο κρυο μου  μιλουν για σενα. και εγω εδω να ζωγραφιζω καθε νυχτα τη μορφη σου .
σε ενα κομματι χαρτι.. να σου φωναζω..
με ακους..?? η κοιμασαι..??
Ε!