----
εφυγες ε..?
μην κλαις ομως..
εχουμε ομορφες στιγμες να θυμομαστε..
μην κλαις..
εμεις ποτε δεν καναμε ονειρα..
γιατι το ξεραμε πως ηταν ματαιο να ελπιζουμε..
μην κλαις...
που το φεγγαρι αρρωσταινει οταν μας βλεπει..
μην τους μισεις εκεινους που αναμεσα μας εβαλαν
το ,,πρεπει,,
εμεις φυλαξαμε στην καρδια μας το χρονο που
ζησαμε. τις λιγες χαρες που γευτηκαμε.
μαζι με τα αλμυρα δακρυα μας..
αυτα κανεις δεν μπορει να μας τα παρει..
αυτα ειναι δικα μας..
μην κλαις..
εχουμε ομορφες μερες να θυμομαστε...
θελαμε μαζι να ζησουμε το παρον καθηλωμενοι στο χθες. και κανοντας ονειρα για το αυριο...
οι μεταβασεις ομως απο το σκοταδι στο φως σε
θαμπωσαν ..
και το χαμογελο σου τωρα εσβησε σαν το δειλινο..
οταν καταλαβες το λαθος σου εφυγες ..
το ηξερες που ειμαι φυλακισμενος δεν το ηξερες...
σου ειχα πει ειμαι ενα φυλακισμενο νυχτολουλουδο και
σε καλεσα σε δειπνο μαγειας με το εδω και τωρα
αποκαλυψη εαυτων θυμασαι..
ηρθες και στο χερι σου κρατουσες το ποτηρι να
μεθυσουμε μαζι ελεγες..
θυμασαι..
ηρθες κοντα μου μα η ψυχη σου ηταν χειμωνιατικο
τοπιο.
ποσο παραξενα ηχουσανε οι λεξεις σου ποιητικες ηταν για του φθινοπωρου τις αυγες..
σου επιστρεφω τη δανεικη σου αγαπη..
και μαζι ολες τις ακυρες συναλλαγματικες..
αλλα μην κλαις...
τωρα πια εφυγες και χλωμιασε το Ε! του ερωτα..
σωθηκε το μελανι της ψυχης μου..
τωρα μονο σιωπηλα θα σε κοιτω...
εφυγες ε..???
αλλα δεν θελω να κλαις..
αντιο..!!
Ε!
εφυγες ε..?
μην κλαις ομως..
εχουμε ομορφες στιγμες να θυμομαστε..
μην κλαις..
εμεις ποτε δεν καναμε ονειρα..
γιατι το ξεραμε πως ηταν ματαιο να ελπιζουμε..
μην κλαις...
που το φεγγαρι αρρωσταινει οταν μας βλεπει..
μην τους μισεις εκεινους που αναμεσα μας εβαλαν
το ,,πρεπει,,
εμεις φυλαξαμε στην καρδια μας το χρονο που
ζησαμε. τις λιγες χαρες που γευτηκαμε.
μαζι με τα αλμυρα δακρυα μας..
αυτα κανεις δεν μπορει να μας τα παρει..
αυτα ειναι δικα μας..
μην κλαις..
εχουμε ομορφες μερες να θυμομαστε...
θελαμε μαζι να ζησουμε το παρον καθηλωμενοι στο χθες. και κανοντας ονειρα για το αυριο...
οι μεταβασεις ομως απο το σκοταδι στο φως σε
θαμπωσαν ..
και το χαμογελο σου τωρα εσβησε σαν το δειλινο..
οταν καταλαβες το λαθος σου εφυγες ..
το ηξερες που ειμαι φυλακισμενος δεν το ηξερες...
σου ειχα πει ειμαι ενα φυλακισμενο νυχτολουλουδο και
σε καλεσα σε δειπνο μαγειας με το εδω και τωρα
αποκαλυψη εαυτων θυμασαι..
ηρθες και στο χερι σου κρατουσες το ποτηρι να
μεθυσουμε μαζι ελεγες..
θυμασαι..
ηρθες κοντα μου μα η ψυχη σου ηταν χειμωνιατικο
τοπιο.
ποσο παραξενα ηχουσανε οι λεξεις σου ποιητικες ηταν για του φθινοπωρου τις αυγες..
σου επιστρεφω τη δανεικη σου αγαπη..
και μαζι ολες τις ακυρες συναλλαγματικες..
αλλα μην κλαις...
τωρα πια εφυγες και χλωμιασε το Ε! του ερωτα..
σωθηκε το μελανι της ψυχης μου..
τωρα μονο σιωπηλα θα σε κοιτω...
εφυγες ε..???
αλλα δεν θελω να κλαις..
αντιο..!!
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου