- - - -
φωτια μου...
η ζωη μου εδω στο περιθωριο ειναι κατι που καθε μερα μου φερνει και μεγαλυτερη θλιψη στην ψυχη μου..
ειναι ενας μαρτυρικος σταυρος τον οποιο πρεπει μοναχος μου να σηκωσω.
ξερω οτι δεν γινεται διαφορετικα αλλα μεσα σου βαθεια αντιδρω ακομη και δυσκολευομαι να παραδεχτω την σκληρη πραγματικοτητα..
φωτια μου..
σε σκεφτομαι συνεχεια γιατι εσυ μου δινεις δυναμη.
μεσα μου ειμαι βαθεια πικραμενος αλλα δεν θα αφησω την πικρα μου να φταση εως τα χειλη μου και θα προσπαθησω ολα τα λογια που σου γραφω να ειναι καλα και γλυκα οπως σου αρεσουν..
πεθαινω καθε μερα λιγο λιγο οσο ειμαι μακρυα σου..
εχω αναγκη απο εσενα για να ζησω.
απο τη στιγμη που τα ματια μου δεν βλεπουν τα δικα σου εχω το αισθημα οτι μου εχουν ανοιξει ολες οι φλεβες μου και οτι η ζωη μου αργοκυλαει και φευγει διχως να εχω τη δυναμη να την συγρατησω..
ειναι και η σιωπη σου.
απο το ενα δεκατο μονο να μου μιλουσες θα ειμουν ο πιο ευτυχισμενος.
γνωριζω δεν πρεπει. ουτε καταριεμαι την αδικια αυτη να μην μαθει κανεις τιποτα..
ειμαι ομως ευτυχισμενος που εχω την ευτυχια στα ματια μου και στο χαμογελο μου..
φωτια μου..
σε εξορκιζω στο οτι ονομα αγαπας και ειναι ιερο για σενα.
μην δειξης γενναιοψυχια.
μην κουρελιασεις την καρδια σου θελοντας να σωσεις την δικη μου.
μια τετοια θυσια δεν την θελω...
γνωριζω την ψυχικη ευγενεια σου..
εχω την καρδια μου γεματη απο σενα. οπως την πρωτη μερα που σε ειδα. σου δοθηκα και η συγκινησι μου ειναι τοσο εντονη και τοσο ζωντανη και φλογερη οσο και την πρωτη φορα που εβαλα την ψυχη μου μεσα στη ψυχη σου..
φωτια μου..
η αγαπη μου και η περηφανεια μου πολυ συχνα πληγωνονται.
και καταλαβαινεις πολυ καλα την πικρα της καρδιας μου οταν εσυ δεν δειχνεις την προσοχη και την περιποιηση που η ψυχη μου περιμενει απο σενα..
δεν μπορω να εμποδισω τον εαυτομου να γραψει για τη βαθεια θλιψη μου που εχω εδω μεσα..
για τη θλιψη μου που δεν θελω να τη γραψω αλλα αυτη βγαινει αφθορμητα.. σε σημειο που χανομαι σε αυτα που θελω να σου γραψω..
θελω αυτο το γραμμα μου να μην μοιαζει με τα αλλα να ειναι καπως διαφορετικο.
εχει σημασια για μενα γιατι μεσα σε αυτο κλεινω μια μεγαλη ανησυχια της καρδια μου.
εχω ενα παραξενο και στεναχωρο αισθημα που σχεδον δε με εγκαταλειπει ποτε.
και που θα ηθελα να σου το κρυψω.
αποψε ομως δεν αντεχω αλλο. ξεχειλιζει η θλιψη απο την ψυχη μου και πρεπει να σου το πω..
φωτια μου..
εχεις γραμμα..!!
Ε!
φωτια μου...
η ζωη μου εδω στο περιθωριο ειναι κατι που καθε μερα μου φερνει και μεγαλυτερη θλιψη στην ψυχη μου..
ειναι ενας μαρτυρικος σταυρος τον οποιο πρεπει μοναχος μου να σηκωσω.
ξερω οτι δεν γινεται διαφορετικα αλλα μεσα σου βαθεια αντιδρω ακομη και δυσκολευομαι να παραδεχτω την σκληρη πραγματικοτητα..
φωτια μου..
σε σκεφτομαι συνεχεια γιατι εσυ μου δινεις δυναμη.
μεσα μου ειμαι βαθεια πικραμενος αλλα δεν θα αφησω την πικρα μου να φταση εως τα χειλη μου και θα προσπαθησω ολα τα λογια που σου γραφω να ειναι καλα και γλυκα οπως σου αρεσουν..
πεθαινω καθε μερα λιγο λιγο οσο ειμαι μακρυα σου..
εχω αναγκη απο εσενα για να ζησω.
απο τη στιγμη που τα ματια μου δεν βλεπουν τα δικα σου εχω το αισθημα οτι μου εχουν ανοιξει ολες οι φλεβες μου και οτι η ζωη μου αργοκυλαει και φευγει διχως να εχω τη δυναμη να την συγρατησω..
ειναι και η σιωπη σου.
απο το ενα δεκατο μονο να μου μιλουσες θα ειμουν ο πιο ευτυχισμενος.
γνωριζω δεν πρεπει. ουτε καταριεμαι την αδικια αυτη να μην μαθει κανεις τιποτα..
ειμαι ομως ευτυχισμενος που εχω την ευτυχια στα ματια μου και στο χαμογελο μου..
φωτια μου..
σε εξορκιζω στο οτι ονομα αγαπας και ειναι ιερο για σενα.
μην δειξης γενναιοψυχια.
μην κουρελιασεις την καρδια σου θελοντας να σωσεις την δικη μου.
μια τετοια θυσια δεν την θελω...
γνωριζω την ψυχικη ευγενεια σου..
εχω την καρδια μου γεματη απο σενα. οπως την πρωτη μερα που σε ειδα. σου δοθηκα και η συγκινησι μου ειναι τοσο εντονη και τοσο ζωντανη και φλογερη οσο και την πρωτη φορα που εβαλα την ψυχη μου μεσα στη ψυχη σου..
φωτια μου..
η αγαπη μου και η περηφανεια μου πολυ συχνα πληγωνονται.
και καταλαβαινεις πολυ καλα την πικρα της καρδιας μου οταν εσυ δεν δειχνεις την προσοχη και την περιποιηση που η ψυχη μου περιμενει απο σενα..
δεν μπορω να εμποδισω τον εαυτομου να γραψει για τη βαθεια θλιψη μου που εχω εδω μεσα..
για τη θλιψη μου που δεν θελω να τη γραψω αλλα αυτη βγαινει αφθορμητα.. σε σημειο που χανομαι σε αυτα που θελω να σου γραψω..
θελω αυτο το γραμμα μου να μην μοιαζει με τα αλλα να ειναι καπως διαφορετικο.
εχει σημασια για μενα γιατι μεσα σε αυτο κλεινω μια μεγαλη ανησυχια της καρδια μου.
εχω ενα παραξενο και στεναχωρο αισθημα που σχεδον δε με εγκαταλειπει ποτε.
και που θα ηθελα να σου το κρυψω.
αποψε ομως δεν αντεχω αλλο. ξεχειλιζει η θλιψη απο την ψυχη μου και πρεπει να σου το πω..
φωτια μου..
εχεις γραμμα..!!
Ε!
Υπέροχο να έχεις Κάποιον να αποτελεί Κέντρο του Κύκλου της Σκέψης σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαμόγελο.... στους δεσμούς αιτίου-αιτιατού!!!
;-))))