εφυγες..ε..?? καλα εκανες..!!

--
τι με νοιαζουν οι ερωτες τωρα πια..
τι με νοιαζουν..
ηρθαν και εφυγαν οπως οι ανεμοι στην καταιγιδα..
αστραψαν και βροντησαν οσο κραταει μια μπορα..
ηρθαν και αλωσαν την καρδια μου ετσι για το τιποτα..
ο κυριαρχος ερωτας..
που τον αποθανατισα μεσα απο τα τραγουδια σου..
και τον πυρπολησα μεσα απο την σκεψη μου..
ηρθε και με αγγιξε ..
με θαυμασε...
και καποιοι με εστησαν και συμβολο.. θυμαμαι..
και τωρα..
ο ερωτας μου ηταν κομπαρσος στο θιασο της ψυχης μου..
και εγω διψουσα για μια παρασταση επιπεδου..
τι με νοιαζει ο ερωτας τωρα πια..
τωρα που η αθωοτητα μου εχει πεθανει..
και η αφετηρια της ζωης μου..
ειναι πολυ μακρυα...
ποιος ειμαι εγω..
που τολμησα  ομως να θρεψω ελπιδα.
και ονειρα να κανω για το αυριο ..
ποιος ειμαι εγω που τολμησα ποιητικα να δω τον ερωτα..
και τι ειμαι εγω.. ενα φυλακισμενο νυχτολουλουδο..
που τολμησα και σου ειπα την αληθεια..
στο ειπα.. δε στο ειπα..θα φυγεις..
εφυγες ε..?? καλα εκανες..
σε παραδεχομαι..
και ας μου καρφωσες το μαχαιρι στο στηθος..
και τωρα.. με κυρτωμενη την πλατη μου..
και χαμενη τη σκεψη μου..
να μετρω εδω τον πονο της ζωης μου..
και η πληγη μου να τρεχει ασταματητα..
ψαχνω μεσα στο σκοταδι..
να δω αυτα τα ματια..
που ηρθαν για λιγο και φωτισαν την ελπιδα μου..
αλλα εσυ δεν φαινεσαι πουθενα..
τωρα παλι μονος με πονο και μοναξια...
και τωρα..
πονος και μοναξια να χρονομετρουν τις ασυντροφευτες ωρες μου εδω μεσα..
και να συρρικνωνουν τα ονειρα της υπαρξης μου..
εφυγες ε..? καλα εκανες..
και τωρα μαζι σου..
εφυγε και η ποιηση που τη νυχτα ζευγαρωνε με το ονειρο..
και  εμεινε η σκληρη αληθεια της ζωης μου..
εφυγες ε..?  στο καλο..!!
αλλα  μικρη μου μαγισσα..
φευγοντας να μην παρεις τιποτα..
Ε!