για σενα που εχεις χαθει... και ομως υπαρχεις...!!

μικρη μου  φιλη..
μη σε τρομαζει η σιωπη μου..
μαθε πως τις νυχτες.. δεν κοιμαμαι..
καθε βραδυ αλητευω στη γειτονια σου..
καθομαι στο σκοταδι και περιμενω να με γεμισουν με φως  οσα θα μου αφησεις..
καθομαι κρυμμενος πισω απο το παραθυρο σου..
και σε κοιτω στα  κλεφτα...
περιμενω να ανοιξεις το φως..
και οταν το δω..  λεω ηρθες...
σιγουρα κατι θα αφησεις..
 οχι δεν θα με ξεχασεις..
ξερεις πως περιμενω στη γωνια και κρυφοκοιτω..
σαν παιδι περιμενονοντας να κλεψει..
λιγο γλυκο μεσα απο το βαζο..
τη κακια συνηθεια....

μικρη μου φιλη..
χθες ηρθα παλι να κανω παρεα στη καρδια σου..
να μην νοιωθη μονη..
να τις αφησω κατι  να εχει συντροφια..
δεν παει εδω κανονικα...
αλλα εσυ ξερεις που παει..
και αυτο εχει σημασια..

μικρη μου φιλη...
δε θα σου γραψω αλλα λογια..
αλλωστε δεν ειναι το δυνατο μου σημειο..
αυτα που εγραψα στα χαριζω .. λεξη  λεξη..
διαβασετα..
για σενα μικρη καλη μου φιλη..
που εχεις χαθει..
και ομως υπαρχεις..
Ε!