.- θεε μου..
θεε μου μεγαλοδυναμε..
δος μου δυο ψιχουλα ψωμι..
απο τους πεντε αρτους..
που εχορτασες τους εβραιους στην ερημο..
δος μου ενα λεπι ψαρι..
για να αρτυθω το πασχα που ερχετε..
λιγο κρασι σου ζητω απο τα κανατια της κανα..
για να δροσισω τα πικραμενα μου χειλη μου..
που ολο κακια λενε..
μα πανω απο ολα θεε μου..
συχγωρεσε τα λαθη και τα παθη μου..
και στειλε τωρα που πονω παλι τον γεροντα μου...
ολα θα του τα πω..
για να με γεμισει το νου μου με ανεσπερο φως..
την καρδια μου με ξαστερο ουρανο..
την ψυχη μου να μαλακωσει.
τον λογο σου σαν γαργαρη πηγη να εχω..
και την ψυχη μου αγγελικη να ειναι..
τα χερια του τις ανοιχτες πληγες μου να μου κλεισουν...
θελω παλι την ευχη του.. γιατι..
δεν εχω δυναμη μονος μου να παλεψω..
φωνη να διαμαρτυρηθω για το λαθος μου..
δεν εχω υμνο να σου ψαλλω τωρα πια.
μονο αιμα εχω και ζωγραφιζω τα λαθη μου.
λιμνη ειναι τα δακρυα μου και μεσα εκει σε αναζητω.
δος μου μια πανοπλια για την εχθροτητα της ζωης και της ψυχης μου..
πλακωμενος νοιωθω με ταφοπετρα...
και θρηνω αδιαλειπτως τα μεγα λαθη μου που εκανα..
θερμα σε παρακαλω.
βαλε στα χειλη μου το ονομα σου .. το δοξα σοι ο θεος..
και ασε τα ματια μου να ατενιζουν το προσωπο σου... που σε εχω αναγκη.
θερμα σε ικετευω.. δεξου..
την πιστη μου και την μετανοια μου..
συγχωρεσε με... και ευλογησε με..
κυριε...
Ε!
.μικρη μου φιλη..
που χαθηκες..?? που αλητευεις τωρα..
ποιοι φιλοι σου σε θαμπωσαν και χαθηκες μου λες..
ποιος σε κρατα αιχμαλωτη..
κοιταμε.. εγω δεν ειμαι το ε! ψιλον σου το νυχτολουλουδο σου.. βρε..
αλλα που να με γνωρισεις τωρα ετσι οπως ειμαι ντυμενος μεσα στην λυπη..
εσυ δεν εισαι που με ηθελες παντα γελαστο και δυνατο και να χαμογελο..
ετσι δεν ελεγες.. θυμασαι..
νομιζεις οτι μπορω να γελασω τωρα..
οχι δεν μπορω..
αν ερχοσουν ομως εστω για λιγο εστω για μια κλεμμενη στιγμη..
θα σου χαριζα το πιο καλο και λαμπερο χαμογελο μου.. μαζι με ολο του το ειναι...
για να τα παρεις και να ταξιδευεις..
να τα γλεντησεις..
να τα κομματιασεις .. να τα σκορπισεις..
μα μηπως αυτο δεν εκανες...
μικρη μου γατα..
δεν ξερω τι λογια σου ειπαν οι φιλοι σου..
ξερω ομως οτι παρεσυραν τις συνειδησεις σου.. αλλοτριωσαν τα συναισθηματα σου..
και χαρακωσαν την ψυχη μας. και..
μεγαλωσες και εφυγες τωρα πια για να βρεις την κιβωτο σου..
καλα εκανες...
σε παραδεχομαι..
και ασε με εμενα να σου γραφω.. και να σου φωναζω.. ε! ερωτα..
Ε!
.ο πονος μου και η χαρμολυπη μου..
εχουν κρυφτει βαθεια μεσα μου..
κοιταζοντας το μικρο μου σπασμενο καθρεπτακι δεν τον βλεπω με μια ματια..
μοναχα αν κοιταζω πολλη ωρα θα δω την χαρμολυπη μου να αντανακλα στο τζαμι..
τοτε θα νοιωσω και τον παλμο και το ποθο που ειχα τοτε..
θα νοιωσω το παλμο μαζι με τα τραγουδια που ακουγα καποτε..
μα υστερα τιποτα..
δοκιμαζω να σκουπισω τον καθρεπτη μου να τον ξεπλυνω με λιγο αρωμα γιασει η με το σαπουνι μου το πρασινο.
μα η χαρμολυπη μου ειναι εκει παντα..
ειχαν δικιο λοιπον τα παραμυθια που ελεγαν καποτε για μαγικους καθρεπτες...
αλλωστε δεν ξερω ακομη αν πεθαναν οι παλιοι παραμυθαδες..
τωρα εδω μονος μου σκεπαζω το καθρεπτακι μου με ενα ασπρο τουλι για να μου θυμιζουν τα καταλευκα σεντονια στα σπιτια με πενθος εκει στο χωριο..
τωρα μονος μου κλεισμενος εδω παρεα με το καθρεπτακι κοιταζοντας το καταγραφω τις καποτε χαρες μου..
η ζωη μου ορφανεψε απο παρεα και αγαπη. και μοιαζει με τοπιο αδειο. σαν την λεηλατημενη κιβωτο..
ο αερας εξω δυνατος να μου προσφερει κατι ακατανομαστες συλλαβες..
και εγω εδω να κρατω το μικρο μου καθρεπτακι και να λεγω. κακια μαγισσα θα με σπλαχνιστεις ποτε σου..
Ε!
.η νυχτα ηταν κατασκοτεινη..
αλλα περα μακρυα στον οριζοντα μπορουσα να δω κατι κοκκινα και πορτοκαλι συννεφα..
αυτο δεν ηταν καθολου ασυνηθιστο..
επιασα το μεγαλο μου σπαθι που ειχα στη ζωνη μου και τραβηξα τα χαλιναρια του αλογου μου..
που βγαζοντας ενα δυνατο χλιμιντρισμα.. σηκωθηκε για μια στιγμη στα πισω τα ποδια του..
και μετα μολις του εδωσε το συνθημα ξεχυθυκε καλπαζοντας στο δρομο..
που ανοιγοταν μπροστα του..
το καστρο του δρακου ξεχωριζε τρομερο και απειλητικο..
καταμαυρο μεσα στη νυχτα με τους μυτερους πυργους του που ορθωνονταν στις ακρες του..
τοτε μπηκα μεσα στην πυλη καλπαζοντας με δυναμη και παρασυροντας καθε εμποδιο που εβρισκα μπροστα μου..
εκει στη μεση του καστρου υπηρχε κατι που εμοιαζε με μεγαλη αρενα..
εκει με περιμενε ο δρακος..
πρασινος κιτρινος και απο τα ρουθουνια του εβγαιναν κοκκινες φλογες..
σε αλλη περιπτωση θα ειχα παραλυσει απο το φοβο μου..
αλλα εκει διπλα στο δρακο υπηρχε ο λογος που με ειχε κανει να επαναλαβω ακομη μια φορα το παρατολμο επιχειρημα μου..
η μικρη καλη μου μαγισσα με τιςκαστανοξανθες μπουκλιτσες ηταν εκει δεμενη σε ενα πασσαλο.
διπλα στο τερας..
αυτο το θεαμα ηταν αρκετο να μου δωσει τη δυναμη που χρειαζομουν..
χωρις να σταματησω τον καλπασμο εβγαλα το σπαθι μου και επιτεθηκα στον κακο δρακο..
η μαχη ηταν σκληρη.. αλλα δεν κρατησε πολυ..
μετα απο λιγα λεπτα ο δρακος βρισκοταν στο χωμα ενω απο τα ρουθουνια του εβγαιναν καπνοι...
κατεβηκα απο το αλογο μου και εβαλα το σπαθι στη θεση μου..
η αγαπημενη μου μικρη μου μαγισσα..
με κοιταζε και στα ματια της εβλεπα αυτο που ακριβως που χρειαζομουν.
με δυο δρασκελειες βρεθηκα διπλα της..
και με μια κινηση εσπασα τα δεσμα της..
η αγαπημενη μου μικρη μαγισσα ..
επεσε στην αγκαλια μου και με φιλησε στο μαγουλο..αχ!
η στιγμη που περιμενα τοσο καιρο ειχε φτασει..
ετσι οπως την κρατουσα στην αγκαλια μου την κοιταξα στα ματια και γερνοντας προς το μερος της της εδωσα ενα φιλι!..
στο μαγουλο σμακ!!
μετα ανεβηκαμε στο αλογο μου και φυγαμε...
για να ζησουν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα...!!
και να πω οτι..
η τυχη χαμογελα στις γελαστες καρδιες..!!
Ε!
αγνωστε αναγνωστη..
σημερα κοιταξε με καταματα αν μπορεις..
μην χαμηλωνεις το ματια σου αποψε..
κοιταξεμε και αντικρυσε τον πονο μου και τις πληγες μου..
σμιλεψε αν μπορεις το λαθος και και το παθος μου..
δεν ειμαι κανενα παραληρημα ουτε ενα απροσωπο εργο τεχνης.
ειμαι ολοζωντανος με παρουσια ενος αδικημενου αντρα.. που βρεθηκε αδικα εδω μεσα...
αντρας ειμαι που λαβωθηκα απο το βελος της αδικιας....
ισως και απο τα παθη και τα λαθη μου..
πληγωμενο νυχτολουλουδο ειμαι και η καρδια μου σαν ανοικτη πληγη..
απο τα λαθη των αλλων..
σηκωσε τωρα αν μπορεις το βλεμμα σου.
κοιτα της πληγες μου της ρωγμες μου και νοιωσε την μοναξια μου και τον πονο μου αν μπορεις που εχω εδω μεσα τοσο καιρο. ανεδειξε αν μπορεις τα λαθη της αδικης δικαιοσυνης και της κοινωνιας μας..
μην με φοβασαι..
δεν υπαρχουν τωρα περιθωρια στο πονο μου..
ελα και αγγιξε το χερι μου ..
μη με φοβασαι δεν θα λερωθεις..
ελα και ψηλαφησε της πληγες μου την παγωνια και την απογνωση που εχω μεσα μου τοσο καιρο τωρα..
κοιτα το αληθινο μου προσωπο αλλα δεν θελω τον οικτο σου...
ειμαι τυχερος μεσα στην ατυχια μου.. να εχω ενα τετραδιο και ενα μολυβι και το νετ κρυφα να γραφω.
αλλα η φωνη μου κραυγη μεσα απο εδω στον αιθερα που μου γυριζει πισω..
θελω να την ακουσεις να τη νοιωσεις αγνωστε αναγνωστη αν μπορεις...
ελα και βαλε μια σπιθα να γινει ολο εδω μεσα πυρκαγια.. και αν μπορεις αποκαλυψε το δικαιο μου να φυγει η αδικια να μην ξαναβρεθη αλλος στη θεση μου..
αγνωστε αναγνωστη.. ελα και διαβασε με αλλα μην εχεις τυψεις αποψε..
αλλα ακουσε με σιωπηλα...
και αν σηκωσεις το βλεμμα σου να δεις που ειμαι και γιατι.. ειμαι μεσα μην με κοιτας..
γιατι αυτο το προβλημα μου που εχω ουτε εγω το εχω λυσει..
Ε!
ξ
oταν τη βλεπω ποναω..
και σκοτωνω...
σκοτωνω την ελπιδα που τολμησε να γεννηθει..
σκοτωνω το ονειρο που τολμησε να με πλησιασει.
σκοτωνω εσενα την αγνωστη στον καθρεπτη που τολμησε να μου γραψει..
ετσι ειμαι..
και ετσι γεννηθηκα..
οταν ποναω να βγαινω στο δρομο αλλο που δεν μπορω τωρα απο εδω..
να βγαινω στο δρομο κλαμενος θελω..
νυχτα παντα να μην με βλεπει κανεις..
ανθρωπινη αδυναμια ισως..
εμμονη η αμυνα του εγω..
ποιος νοιαζεται..??
οι αληθειες ειναι πολλες..
απλα δεν υπαρχουν..
μονο η φωτογραφια σου..
Ε!
.κοιταζοντας εξω απο το μικρο παραθυρακι μου..
ψαχνω να σε βρω πισω απο τα αστερια.
αλλα δεν σε βρηκα..
βρηκα ομως το κοφτερο σου μαχαιρι.. που μου εστειλες με το τροπο σου..
το πηρα στην αγκαλια μου και χωρις να το θελω μου εκοψε το ονειρο στα δυο..
εκανε οτι του ειπες εσυ..
δε με ακουσε..
τωρα πληγωμενος φωναζω..
καυτα μου δακρυα ζωγραφιστε με τεχνη το πονο μου στο κορμι της.
μονο ετσι δεν θα υποφερω..
καυτα μου δακρυα ξεδιψαστε τον καημο μου οταν κοιταζω εξω παλι να τη δω...
μονο ετσι θα σας λατρευω..
καυτα μου δακρυα δωστε στον χωρισμο μου κουραγιο να φτασει η προσευχη μου εκει που ειναι η μαγισσα μου..
και αφηστε εμενα να την σκεπτομαι..
καυτα μου δακρυα μην φυγετε τωρα απο κοντα μου γιατι θα νιωθω δυστυχης...
τωρα το μαχαιρι σου με εκοψε στα δυο..
και στο βλεμμα σου αναδυεται το γελιο σου τροπαιουχο..
και εγω εδω ολο πληγες απο το μαχαιρι σου που δεν το ειδα οταν ειρθες κοντα μου..
τωρα η νοσταλγια μου και οι πληγες μου απο το μαχαιρι σου..
με συνεθλιβουν.
εδω στο αντιφεγγισμα των ονειρων μου..
πεσμου πως μπορει να ζησει ο ανθρωπος χωρις ονειρα μου λες...
Ε!
μαγισσα ακαρδη..
χανω τη μορφη μου.. δεν μπορω αλλο..
δε με λυπασαι..
δε βλεπεις που πονω..
σε ικετευω.. γιατρεψε την αρρωστεια μου..
ξαναγεννησε με..
ειμαι στη κολαση απο τα μαγια σου..
ο παραδεισος μου ειναι κλειστος..και η επιστροφη εκει αδυνατη..
ακαρδη μαγισσα ..
φερε μου την αρμονια.. δεν εχω αλλη δυναμη.. σκια στη νυχτα εγινα δεν βλεπεις που το προσωπο μου αλλαζει.. μαγισσα μου ακαρδη..
ελα και αλητεψε στο αγνωστο και γινε ερωμενη του παραξενου..
ταξιδεψε στην πραγματικοτητα της φαντασιας σου..
ξεπερασε τον εαυτο σου...
και αποκτησε ερωτικη λογικη...
ελα και σταματα να μου παιζεις κρυφτο δεν μπορω αλλο την κολαση.. σπασε τον απατηλο καθρεπτη σου και κανε την νυχτερινη περιπολια σου..
φυγε απο τα κρυμμενα φωτα του ουρανου αφου εχεις τη δυναμη που σου κρυβει η νυχτα...
και ελα παλι εδω..
που σε περιμενω να με κανεις καλα..
στο δειπνο της μαγειας...
Ε!
.φιλες μου και φιλοι..!! σημερα το βραδυ εχουμε ενα μικρο γλεντι ας το πουμε μετα απο αυτο το ασχημο που περασα και που εγινα καλα τωρα..
μετα την αναρρωση μου εταξα να κανω
μια μικρη γιορτη ας πουμε
με λιγους φιλους εδω μεσα που εχω..
απλα πραγματα μονο τραγουδια και παρεα. καποιος φιλος υποσχεθηκε να φερει και κατι να πιουμε και να πουμε μαζι ετσι υγεια γιατι με καφε δεν λεει..
μακαρι να το βρει και να το φερει.
το μονο ζητω αλλη μια φορα απο σας ειναι να μου στειλετε τραγουδια ομορφα..
τραγουδια που να μας αγγιζουν ολους στο δυσκολο γριζο εδω πανω της ζωης μας..
ευλπιστω να ανταποκριθητε για αλλη μια ακομη φορα σε αυτο που σας ζητω..
τα τραγουδια που ζητω ειναι..
τα απαγορευμενα..!
τα ρεμπετικα..!
παληα λαικα παληας κοπης..!
οπως βεργουλες!
τα καστρα του γεντικουλε! και αλλα τετοια πολλα..!
θελω να μπουν στα σχολια μου για να τα βρισκω ευκολα και να τα ακουμε..
η συναξη μας θα γινει μετα τις 9 η ωρα..
πιστευω υπαρχει ωρα ωστε να βρεθουνε τα τραγουδια εκ μερους σας..
ευχαριστω και ευλπιστω να ανταποδωσω στο μεγιστο αυτο το καλο που θα μου κανεται σημερα ολοι σας...
και τελος πιστευω τοσο σε σας με την ομορφη παρουσια σας τοσο και στους λιγους φιλους μου εδω μεσα να περασουμε ομορφα...
γιατι ολοι μας το εχουμε αναγκη αυτο το σημερινο μας γλεντι..
με τα τοσα που περναμε εδω πανω..
την καλησπερα μου..
Ε!
..στο ειχα πει θα την κανω τη τρελα μου..
στο πα.. δε στο στο πα..
ηθελα μονο να μου γραφεις..
ηθελα μονο να μου μιλας..
εγραψα το μονογραμμα σου στο χερι μου..
να το εχω γιατι ετσι μονο θα σε θυμαμαι..
τωρα μαζευω τα αιματα μου.. και σου λεω..
ηθελα να πονεσεις.. να ματωσεις και εσυ..
μαζευω το αιμα μου και το σκορπιζω εξω απο το μικρο μου παραθυρακι..
να το παρει ο αερας θελω.
βγαζω οσο μπορω εξω το χερι μου και το φυσω να φυγει το πληγωμενο μου αιμα στον οριζοντα..
τωρα σπασμενο το ειδωλο σου..
αψυχο και πενθιμο..
γεμισαν τα χερια μου αιματα..
και πως να σε αγγιξω.. πες μου που υπαρχεις..
να ερθω να σε βρω...
κουραστικα να σε κοιταζω χωρις να σε πληγωνω.
και ετσι πληγωσα τον ευατο μου.
τωρα ακουμπω το χερι στη ματωμενη σελιδα μου και ανακουφιζομαι..
για μενα ειναι πιο καλα ετσι ..
ισως να ηθελα πολλα..
τωρα δεν εχει σημασια πια..
τωρα που ξυραφιαστικα και σκορπισα το αιμα μου..
τωρα που εδυσε ο ηλιος και γεμισα παλι ερημια.
καταφερα με αυτο που εκανα να σκοτωσω τα αστρα να φορεσω πενθος στον ουρανο..
στο πα.. δε στο πα..
ηθελα μονο να μου γραφεις...
τωρα θα με βρεις στο τασακι σου που γεμισε αποτσιγαρα..
και εγω εδω μονος αιμα και θυμος που κρυφτηκε μεσα στη σιωπη της νυχτας..
την εκανα τη τρελα μου..
στο πα δε στο πα..
Ε!
.περιλυπη η ψυχη μου..
γονατισε και παλι σημερα εδω πανω στο τετραδιο μου..
τη βλεπω κατηφοριζει η νυχτα και ο πυρετος μου παλι ανεβαινει..
το χερι μου χαιδευει το πυρωμενο προσωπο μου..
τα δακρυα απο το πονο μου ανημπορα να ανακουφισουν το πληγωμενο μου κορμι..
κρυωνω και η καυτη ανασα μου τυλιγει την ορφανη ψυχη μου..
τωρα στην αγκαλια της νυχτας ξαπλωμενος στο κρεβατι αναπολω ομως..
τις καλες στιγμες του χθες...
και ας ειναι διαχυτος ο πονος μου ..
πεσμου εσυ που να κοιταξω εδω που ειμαι και να μην δω πονο..
μου λες..
να μην δω δακρυ..
να μην δω τιποτα επωδυνο..
ουτε ενα χαμογελο δεν εχω..
πληγωμενος αγγελος νιωθω που χτυπηθηκα σε λαθος εποχη..
προσπαθω να βγω απο την κολαση εδω μεσα .. που εδω μονο μουχλα και υγρασια υπαρχει..
το παραθυρο μου μικρο.. και το φως εξω λιγοστευει..
μα συνεχιζω να ονειρευομαι χωρις να κλειδωνω την καρδια μου..
και αφηνω τη βροχη των δακρυων μου να ξεπλυνει τον πονο μου.
και στριμωχνω ολους τους σπαραγμους μου σε ενα αχ!..
αφηνοντας το λυγμο μου να γιανει τον πονο μου μεσα απο αηχη κραυγη σιωπης..
για να μην με ακουσει κανεις..
Ε!
καλη χρονια !!
σε ολη την παρεα...
καλη χρονια!!
στο αγαπημενο μου μπλογκ
καλη χρονια..!!
σε ολους του φιλους..
φιλοι μου ... ευχομαι η καινουργια μας χρονια.
να φερει παλι το χαμογελο στα χειλη μας..
να ζεστανει τις παγωμενες καρδιες ολων μας..
και να χαρισει σε αυτους που αγωνιζονται..
τη ζωη που τους αξιζει....
επισης
και εσυ καινουργιε χρονε που ειρθες..
ευχομαι να μπορεσεις..
δικους μου φιλους που αγαπω..!!
να μην του στεναχωρισεις..
επισης..
και εσυ καλη μου φιλη..
οτι καλο φανταστηκες ..
και δεν το ειχεις περυσι..
και ο καθε ποθος της καρδιας σου..
να ερθει με το νεο ετος...
και τελος..
καλη χρονια.. χωρις αφεντικα.. μπορουμε και μονοι μας... καλη αγωνιστικη χρονια με δυναμη και αλληλεγυη και νεους αγωνες λαικης εξουσιας..
και ανυπακουης..
θα τα καταφερουμε το χρωσταμε στο μελλον και στα παιδιας σας..
το 2012 ευχομαι να ειναι η χρονια των μεγαλων ανατροπων..
