Σου Σιγοτραγουδω..!!

.πρωι.. πρωι..
και εγω να καθομαι μπροστα στο πορτρετο σου που εχω ζωγαφισει εδω στον τοιχο μου..
και να σου σφυριζω το αγαπημενο σου τραγουδι που σου αρεσει ..
που εχεις εκει και ακους..
μα ξαφνου μια ηλιακτιδα τρυπωνει μεσα στο πουκαμισο σου..
εκει στο κορμι σου στο βαραθρο..
εκει στο στηθος σου επανω στο μερος της καρδια σου.. καλη μου..
και εκει τωρα η δικη μου σκεψη να χανεται..
μεσα στη ζωγραφια σου και μεσα στο νου μου..
δεν εχω μαχαιρι μαζι μου να κοψω το ονειρο μου αμεσως.
μονο λιγο  φως εχω  εδω απο τον ηλιο που υπαρχει..
παιρνω τα μετρα μου να μην με καψει παλι ο ποθος μου..
το ξερω μετα ερχεται η στιγμη που βαθαινει ο πονος μου και αρχιζει η νοσταλγια μου..
η νοσταλγια μου παρεα εδω με την μοναξια μου που δεν με αφηνουν ποτε..
κοιταζοντας τωρα το ηλιο που τρυπωσε μεσα στο πουκαμισο σου φιλη μου.
και βλεπω το ερωτα σαν αλεξιπτωτο να πεφτει πανω μου και να με καθηλωνει..
βλεπω την σπιρταδα που εχουν τα ματια μου κοιταζοντας σε.. βρε..
και μουρχε τε να σε σβησω απο τον τοιχο μου..
αλλα ξερω δεν εχω την δυναμη..
τη νυχτα κρυφα σε αγγιζω ψηλαφωντας με τα δακτυλα μου την εικονα σου στο τοιχο μου.
και εκει ειναι που ουρλιαζω απο τον ποθο του ερωτα ..
και αν τα ταξιδια μου μεσα σου ειναι σε πελαγος ονειρου και ανειπωτων ψιθυρων..
συγνωμη ζητω σαν αορατος εραστης στο ξημερωμα της μερας..
μετα απο την εμπολεμη νυχτα παθος και ερωτα  μεσα στου φεγγαριου τα τραυματα..
τωρα βαζω την ψυχη μου μπροστα σαν κουρτινα στα ματια μου..
και αν τωρα το φεγγαρι βουλιαζει στο κρεβατι μου..
εσυ εκει να αντιφεγγιζεις το ποθο μου και το παθος μου..
και το χαδι της νυχτας δροσια του γιασεμιου να με πληγωνει...
και εγω να σε κοιτω κρυφα και ας πληγωνομαι..
και ας εχω τυψεις..
Ε!