το δωρο μου μου χαρισε η μοιρα μου..
ξεχωριστο θαρρω πως ηταν..
δεν ηταν απο τα αλλα.
το σκεφτηκα και ειπα να τον αλλαξω..
ενας ολοχρυσος σταυρος ηταν μεσα στα χερια μου και λαμπει..
οταν μεγαλωσα και πηγα στο σχολειο.
και να διαβαζω εμαθα σωστα..
με προσοχη κοιταξα τον σταυρο μου και διαβασα εκει τα λογια αυτα..
οτι αστραφτει δεν ειναι παντοτε χρυσος..
ειναι σταυρος ..
Σταυρος Κυριου.
και λεγεται..
Σταυρος του Μαρτυριου..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου