Αιχμαλωτιζω τη Μορφη σου..!!

σημερα..
η εκτυφλωτικη λαμψη στο απομεσημερο..
φωτισε το θλιμενο εικονοστασι  μεσα της ψυχης μου..
ο κεραυνος επεσε..
ειναι η ωρα για δεηση και περισυλλογη...
και οπως καθομουν παντα μονος μου εδω..
βουτηξα τα χερια μου στο μελανι της ψυχης σου.
ηθελα να αφησω για αλλη μια φορα τα αποτυπωματα μου..
πανω στο χαρτη του κορμιου σου..
προσπαθω οταν θα φυγεις απο κοντα μου να αιχμαλωτισω τη νοερη παρουσια σου
για να μου ζεστανει θελω την καρδια μου εδω πανω στη παγωνια..
θελω να κρατησω μεσα μου την ομορφη φωτεινη ματια σου να με φωτιζει..
εδω μεσα στην θλιβερη μου μοναξια..
να ξερεις μου φτανουν ολα αυτα ωσπου να ερθει η μερα της ανοιξης για μενα...
τωρα οι αναμνησεις μου ιδιως το βραδυ και εχοντας συντροφια μονο το ημερολογιο μου μου φορτιζουν το κλιμα.
με πολλα συναισθηματα..
σκεφτομαι ολα αυτα που περασα τις απογοητευσεις τις λιγες χαρες εδω μεσα ..
τα πολλα βραδυα της μοναξιας και τα βραδυα ξενυχτωντας να γραφω..
ωραια ειναι να αγαπας ..
μα η αγαπη ποναει...και εγω εδω μονος ..
να παλευω με τις σκεψεις...
Ε!