Νυχτες Θλιβερες..

νυχτες..
ολες μου οι νυχτες ειναι βασανιστικες..
επιδρομες απο εφιαλτες πολλες συνεχεια..
αλλες νυχτες ειναι βιαστικες σιωπηλες και υπουλες..
δεν εχω πια δυναμη να αντισταθω..
χωρις νοημα ειναι και οι αντιδρασεις μου..
μαχομενος με την νυχτα της μοναξιας και της σιωπης πολεμω μονος μου την αγρυπνια μου..
εκχυμωσεις και εκδορες πανω μου..
το πρωι που πρεπει να βγω εξω με τους αλλους φορω τα γυαλια μου για να μην δουν τα τριμμενα ματια μου απο το κλαμα..
φορω το ψευτικο μου χαμογελο και βγαινοντας ριμαρω λιγο το χρονο μου..
αναγκη επικοινωνιας το λεγω να δω και τους αλλους εδω μεσα..
φρικτη και αναποδραστη ειναι η βολτα μου εκει εκει εξω..
αφου οταν γυρισω πισω η σιωπη κλεινει την πορτα μου..
σφραγιζει το μικρο παραθυρακι μου και κοβει τις παρεες απο τους εξω..
γυριζοντας πισω η διεγερση του τελους της λιγης παρεας και της βολτας μου εξω στον ηλιο..
σαν θλιβερο νυστερι με κοβει στα δυο..
και για να ξεγελασω την μερα μου καθομαι και γραφω...
Ε!