Ω! ποση πικρα σημερα και οδυνη ποσο πονο σαν σε κατεβαζαν Χριστε μου απο το Σταυρο Σου...
Καταχλωμο γυμνο φτωχο και μονο..
με ματωμενο το γαληνιο μετωπο σου..
με τα χερια ανοιχτα η Παναγια περιμενε στην αγκαλια της να σε κλεισει και ετσι απαλα εκει να σε τυλιξει.
να μην σε πονεσει μη σε αγγιξει μην σε σφιξει .
και μεσα με θρηνο μεγαλο γοερο θρηνολογουσε.
ματωνε η καρδια της μοιρολογουσε ..!
το δακρυ της παγωνει ,,Γλυκυ μου Εαρ !
και μεσα στη παραζαλι πως να αντεξει και πως στεφανι με λουλουδια να σου πλεξει..
να στο φορεσει στα ωραια σου μαλλια..
εσενα που σε σκοτωσαν και δεν εβγαλες μιλια.
τη να θυμηθω Κυριε σημερα τα Αγκαθια στο Σταυρο σου τους Εμπαιγμους τις μαστιγες το ξυδι τη χολη το μοιρασμα των ρουχων.
η τη λογχη στο πλευρο σου..?
Ω! Γλυκυ μου Εαρ..!
να γραψω θελω υμνους και ψαλμους σημερα για σενα Κυριε....
φοβος δυναμη και θλιψη και ανοιγμα ψυχης σημερα σε μια βαθια περισυλλογη στη σκεψη και στου νου μου ειναι τα αισθηματα μου..
κατω απο το πεπλο σου το..
Ω! Γλυκυ μου Εαρ..!
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου