Kυριε εγω που αμαρτησα πολυ στη ζωη μου
Σερνω τωρα τον πονο μου πανω στα ιχνη απο τα βηματα σου..
γνωριζεις που ειμαι.. αλλα δεν μπορω..
Λιγα λουλουδια δροσερα να σου αποθεσω ηθελα στον ταφο σου..
Προτου με τυλιξει για παντα το πεπλο εδω της νυχτας..
Αλιμονο το βαθυ σκοταδι και ο χαμος βρισκονται μεσα μου..
Η ελξη της αμαρτιας και το ασιγαστο παθος μου με τραβα οπως την πετρα στο βυθο..
Κυριε ομως δεξου τις ροες των δακρυων μου..
Εσυ που το νερο της θαλασσας στα συννεφα υψωνεις..
Γειρε και ακουσε τον αναστεναγμο της δικης μου εδω καρδιας..
Εσυ που τον ουρανο με την γη μπορεις κι ενωνεις..
Κυριε θερμα σε παρακαλω..
σημερα σαν την Κασσιανη..
Ασε με να σου φιλησω τα ποδια και με τα δακρυα μου τα καυτα να τα ξεπλυνω..
και με τα γριζα μαλλια της κεφαλης μου μετα να στα στεγνωσω..
Και αν ο Αδαμ απο τον κηπο του παραδεισου ακουει αυτα τα κλαματα μου..
Πες του να μην φοβηθει γιατι εγω πονω.
σημερα πονω πιο πολυ και ειμαι και μονος μου..
Ακουσε και μενα τον αμοιρο Κυριε..
και μην με λησμονησεις.
Εσυ που το ελεος σου ειναι αμετρητο...
Κυριε σημερα πεφτω στα γονατα για ενα προσκυνημα συντριβης..
να αφοσιωθω απερισπαστα στο εργο της προσευχης για σενα..
τρεμοντας απο φοβο και αγαλλιαση..
σαν της Κασσιανης που ειναι σημερα..
Ελεησον με κατα το μεγα Ελεος σου..
Ε!
Σερνω τωρα τον πονο μου πανω στα ιχνη απο τα βηματα σου..
γνωριζεις που ειμαι.. αλλα δεν μπορω..
Λιγα λουλουδια δροσερα να σου αποθεσω ηθελα στον ταφο σου..
Προτου με τυλιξει για παντα το πεπλο εδω της νυχτας..
Αλιμονο το βαθυ σκοταδι και ο χαμος βρισκονται μεσα μου..
Η ελξη της αμαρτιας και το ασιγαστο παθος μου με τραβα οπως την πετρα στο βυθο..
Κυριε ομως δεξου τις ροες των δακρυων μου..
Εσυ που το νερο της θαλασσας στα συννεφα υψωνεις..
Γειρε και ακουσε τον αναστεναγμο της δικης μου εδω καρδιας..
Εσυ που τον ουρανο με την γη μπορεις κι ενωνεις..
Κυριε θερμα σε παρακαλω..
σημερα σαν την Κασσιανη..
Ασε με να σου φιλησω τα ποδια και με τα δακρυα μου τα καυτα να τα ξεπλυνω..
και με τα γριζα μαλλια της κεφαλης μου μετα να στα στεγνωσω..
Και αν ο Αδαμ απο τον κηπο του παραδεισου ακουει αυτα τα κλαματα μου..
Πες του να μην φοβηθει γιατι εγω πονω.
σημερα πονω πιο πολυ και ειμαι και μονος μου..
Ακουσε και μενα τον αμοιρο Κυριε..
και μην με λησμονησεις.
Εσυ που το ελεος σου ειναι αμετρητο...
Κυριε σημερα πεφτω στα γονατα για ενα προσκυνημα συντριβης..
να αφοσιωθω απερισπαστα στο εργο της προσευχης για σενα..
τρεμοντας απο φοβο και αγαλλιαση..
σαν της Κασσιανης που ειναι σημερα..
Ελεησον με κατα το μεγα Ελεος σου..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου