Μεγαλη μου Παρασκευη Θυμαμαι..

φιλες μου και φιλοι..
παντα αυτη την Μεγαλη Παρασκευη τη θυμαμαι οχι μονο απο εξω μερα που ειναι σημερα αλλα την εχω και στο ημερολογιο μου..
το πρωι της Μεγαλης Παρασκευης οταν ξυπναγα και νιβομουν μετα εκανα  παντα το σταυρο μου στο μικρο μας εικονοστασι..
και πηγαινα για καφεδακι στην κουζινα..
εκει με περιμενε η μανα μου με ενα δισκακι προυτζινο που ειχει σταχτη μεσα απο το τζακι..
κι ενα μικρο ποτηρακι με ξυδι..
ετρωγα λιγο σταχτη και με το ζορι επινα και λιγο ξυδι..
μετα το καφεδακι μου...
ειναι Μεγαλη Παρασκευη σημερα ελεγε πρωτα αυτα που σου εχω και μετα το καφε..
για το μεσημερι φαγητο μου ειχε μονο βραστες πατατες χωρις λαδι..
τραπεζι δεν αφηνε η μανα μου να στρωσει..
η Κηδεια του Χριστου σημερα ελεγε δεν κανει..
ετρωγα ορθιος στο παγκο στη κουζινα..
μαζι με κατι παξιμαδια χοντρα που για να τα φαω τα βουταγα στο ποτηρι με το νερο για να τα μαλακωσω..
ψωμι  αν ειχα δεν μου αφηνε να πιασω μαχαιρι το εκοβα με τα χερια..
δεν κανει σημερα γιε μου ειναι η Κηδεια του Χριστου μου ελεγε..
ουτε μαχαιρι στα χερια σου..
η παρεα μου και οι φιλοι μου εξω στα ουζερι να τσακιζουν να.. τις γαμπαρες τα καλαμαρακια και τις γαριδες και εγω εδω πατατες βραστες..
την περιμενα  παντα την μανα μου να γυρισει απο την εκκλησια το πρωι που πηγε στην αποκαθηλωση...
μετα πηγαιναμε στο νεκροταφειο να πλυνει το μνημα να αναψει το καντηλι να λιβανισει και αλλα πολλα..
οση ωρα ηταν στο μνημα εγω πηγαινα στα μνηματα των φιλων μου και τα κοιτουσα η να αναψω το καντηλι τους..
το βραδυ μου ειχε ετοιμο το κουστουμι για τον Επιταφιο με το ασπρο πουκαμισο μου..
ασπρο να φορεσεις ειναι η Κηδεια του Χριστου μου ελεγε παντα..
αμα πεθανω και εγω να φορεσεις ασπρο πουκαμισο και να εισαι χαρουμενος δεν θελω να κλαις ακους..
ποτε δεν την καταλαβα ακομη αυτη την μανα μου..
ντυμενη στα μαυρα και με μαντηλι μαυρο στο κεφαλι πηγαμε στην εκκλησια..
εκει ο παπας μου φωναζε χρηστο εσυ και η παρεα σου τον Επιταφιο..
καλα παπα μου απαντησα.. ο παπας να πω εδω ειχε παντα το σπαθι του κρεμασμενο σε μενα πανω μου..
οταν σχολαζε η εκκλησια επερνα λουλουδια απο τον Επιταφιο οπως εκανα καθε χρονο και εβαζα μεσα στο ντουλαπακι στο αμαξι μου...
για ευλογια που κουβαλουσα τον Επιταφιο..
και τωρα που σας γραφω φιλες μου και φιλοι ξερω καλα οτι υπαρχουν ακομη λουλουδια μεσα και στα δυο μου αμαξια..
τα υπολοιπα λουλουδια τα πηγαινα σπιτι και τα εβαζε η μανα μου στο εικονοστασι  για ευλογια..
μετα γυρναγα στην παρεα για να ριξουμε τα χαλκουνια στην πλατεια..
νομιζω πως και σημερα ακομη ριχνουν βαρελοτα και χαλκουνια εκει στην πολη μου..
σε αυτο το εθιμο φιλες μου και φιλοι δεν ημουν ποτε μπροστα και ουτε διπλα..
αλλα πολυ πισω κρυβομουν και το κοιταζα..
και ακομα και σημερα το φοβαμαι..
εδω φιλες μου και φιλοι.. σας λεγω
και του χρονου βρε.. πρωτα με υγεια που ειναι το βασικο..  με αγαπη ! και χαρα μεσα σας..
και ευχομαι καποιος αλλος να βρεθει να γραψει
για την Μεγαλη του Παρασκευη..
γιατι εγω δεν θα ειμαι του χρονου μεσα πια για να σας γραφω..
Καλη Ανασταση..
Ε!