Πικρααμενος γυρισα..

Βαγονι πρωτης θεσης η επιστροφη μου.
και ο ουρανος εξω εκει μου αγκιστρωνει το βλεμμα μου μαζι με τη θλιψη μου..
με ποναει η επιστροφη παντα με ματωνει ..
θα ηταν ομορφος σημερα ο ουρανος αν δεν συνταραζαν με την επιστροφη και την απελπισια μου και τη στεναχωρια που εχω μεσα μου..
νυχτα και ταξιδευω μονος μου εμποτισμενος ειμαι μεσα μου απο τη θλιψη και το πονο..
ταξιδευω πικραμενος και βουβος..
θα ηταν ομορφος ο ουρανος σημερα αν εστω και ενα μικρο αστρο να φωτιζε την ψυχη μου..
και αν ειναι λευκες καθαρες οι συνειδησεις μου μαυρη ειναι η καρδια μου με την πικρα που εχω μεσα μου τωρα που γυριζω πισω.
βαγονι πρωτης θεσης ειμαι κατι θελεις να αγορασεις κατι να πιεις οχι απο διψα μα απο συνηθεια η για να ξορκισω τις θλιμμενες μου σκεψεις που επιμενουν..
να λεκιαζουν το λευκο μου ποινικο μου μητρωο..
θελω να πιω να ξεχαστω εδω μεσα στο τρενο αλλα με την πικρα μου και τη στεναχωρια μου δεν κατεβαινει τιποτα κατω..
σφραγισμενα τα χειλη μου ειναι και το χαμογελο μου φυλακισμενο και αυτο..
το δακρυ μου δεν προφταινει να κυλησει στο μαγουλο να εξατμιστει σε μια ανασα συμπονιας καθως πετρωνει πρωτου τρεξει πανω μου.
καθισμενος κοντα στο παραθυρο κοιταζω εξω και χανομαι μεσα στις σκεψεις μου..
η πικρα που εχω οξειδωνει της φλεβες μου και ο πονος μου μεσα μου μεγαλωνει...
παντα αυτη η επιστροφη μεσα με ματωνει ..
με πονα πολυ μεσα μου..
οταν βγενω ειμαι ολο χαρα σαν παιδι αλλα οταν γυριζω πισω στη θεση μου ποναω πιο πολυ..
ναι γυρισα  πισω τελειωσε η αδεια μου γυρισα να πληρωσω τα λαθη του μυαλου μου..
αφου ετσι τα καταφερα καλα να παθω...
και αν ειμαι ολο πικρα μεσα μου τωρα που γυρισα πισω στη θεση μου..
εχω ομως στην ακρη μια σκεψης μου οτι  με το γυρισμα μου πισω τωρα ...
θα αρχισω να μετρω αντιστροφα τις μερες μου που μου απεμειναν.
μεχρι την πολυποθυτη λευτερια μου..
Ε!