θα μπορουσα για σενα τον ηχο της ωραιας σου φωνης..
να τον κανω μελωδια σε κλιμακα ποιησης..
που μονο ενα Στραντιβαριους βιολι θα τον απεδιδε σωστα..
θα μπορουσα το μεγαλειο της υπαρξεως σου..
να το ζωγραφισω με τα πιο φανταστικα χρωματα που μονο η φαντασια των ερωτευμενων..
μπορει και τα αγγιζει..
θα μπορουσα να γραφω νυχθημερων τα λυρικωτερα ποιηματα για σενα.
κοσμωντας τα με τα γλυκυτερα λογια..
ακομα για σενα θα μπορουσα να δημοσιογραφω μια ζωη ολοκληρη..
με μοναδικο θεμα μου.. ΕΣΥ!
τα πληκτρα απο το αγαπημενο μου κλαρινο θα ηχουσαν για σενα και μονο..
και εσυ θα ησουν το μοναδικο τραγουδι τους..
τα ματια μου θα κοιτουσαν τη ζωη μεσα απο τα δικα σου ματια..
και θα ανασαινα απο την ανασα σου..
τα δακτυλα σου οταν τα ακουμπας στα δικα μου με δονουν ολοκληρο..
και απο τις φλεβες σου στις φλεβες μου καυτο το αιμα μου κυλα...
για σενα μαγισσα μου..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου