απο το ποτηρι σου ρουφηξα το χυμο σου και εσυ δαγκωσες την αγαπη μου..
γονατισμενη η πικρα και η συμφορα μου δυνατα τωρα σε εκλιπαρει.
εδω τωρα της χαμενης αγαπης πυρακινθος φυτρωμενος ειναι η φυγη σου..
η σπαρασομενη καρδια μου πικρα μεσα της χαμογελα την υποκρισια σου..
το αυτοτελες αισθηματικο σου διηγημα με το αδικο εκ μερους σου τελος..
γυρισε λιγο για να δεις τις πληγες που αφησες τωρα πισω σου αν μπορεις..
γονατισμενη η απελπισια μου τωρα δυνατα σε φωναζει μεσα απο εδω...
ακομα και η φιλη μου η μοναξια μου εδω σε φωναζει..
γυρισε πισω κακη μου Μαγισσα ..
με σπαραξε ο πονος η πικρα και η μοναξια εδω στη ψυχη μου..
ενα χαμογελο σου θα ειναι της χαρας η φωνη και ο γυρισμος σου θα ειναι η ιδια μου ζωη...
κομματια ειμαι και προσπαθω να..
μαζεβω οσο μπορω την αφροποτιστη αγαπη μου και στιβω λιγες σταγονες..
απο τα λουλουδια λιγα φυλλα εδω εξω..
για να ποτισω την πεννα μου και να σου γραψω..
παλι δυνατα γυρισε..
και αν εσυ εκει εχεις ασημια σπαθια για φρουρους ..
αδαμαστο ειναι το συναισθημα το δικο μου για σενα.
και υποταγμενη μου η αγαπη σε σενα ειναι που κατω απο το στιλετο θελησης σου τοτε αλλυσοδεθηκε..
βουτω τωρα τα χερια μου στα δακρυα μου αγαπημενη μου...
και πλενω το πικραμενο προσωπο μου και σου φωναζω δυνατα..
γυρισε...
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου