Σε Προσμενω..

Μαγισσα μου..
Βλεπω τη φωτογραφια σου και σου γραφω..
μακαρι να πνιγομουν εκει στων ματιων σου τις θαλασσες..
μακαρι λεγω να καιγομουν στων χειλιων σου εκει στις δαδες σου στη φωτια..
η ψυχη μου αλυσοδετη στης καρδια σου μεσα στα φρουρια κλειδωμενη ισοβια ειναι..
σε ποθω σε θελω οπως θα ειδες..
σε προσμενω μερονυχτα εδω στης ζωης μου την ερημο και στη μοναξια μου..
σαν βροχη που αφειδωλα διψασμενη μια γη θα ποτιση...
σε προσμενω σαν ενα ξωκκλησι αλειτουργητο που ενα παπα περιμενει να το ευλογηση..
σε προσμενω σαν ναυαγιο στη θαλασσα που ζητω της ζωη μου τη σχεδια..
σαν πουλι προσμενω μεσα στο δασος του που δεν υπαρχουν κλαδια και νερο..
σε προσμενω..
σαν ενας τυφλος που η ελπιδα μου ειναι τον ηλιο μαζι σου να δω..
σαν ενα λουλουδι που τα ανθει του το θερους λιβας μαδει..
σε προσμενω σαν ενα ονειρο..
μα ποτε δεν θελω να το βρει η αυγη..
γιατι θελω να ξερεις στα στηθη μου δεν θα κλεισει..
θεε μου ποτε αυτη η πληγη...
Ε!