Ματαια περιμενα πως θα με νοιωσεις..
οι μερες κυλουν και εσυ εκει να μενεις μια ξενη..
με υποκρισιες και ιντριγκες πολλες..
σου εδωσα τη χαρα μου να πιεις και εσυ τη ξοδεψες..
αφησα τη καθε αμυνα μου και με γρεμιζεις σε καθε σου λεπτο..
ψευτικες οι υποσχεσεις και εζησα πολλες..
προσποιητικα φιλια και παθος ..
δεν σου ζητησα ποτε επαναληψη ισχυριστικες πως εφερνες το ομορφο το καινουργιο..
οταν ψελισσες κατι για μενα ηξερα πως δεν το εννοουσες μεσα σου..
βλεπεις ακομη δεν ηρθες κανενα πρωινο να μου φερεις το ηλιο εδω μεσα..
δεν εμεινες ποτε καμια νυχτα κοντα μου να μου τραγουδησεις για τα αστερια...
ουτε ενα γεια δε λες πια..
παντα περιμενα και περιμενω και σου δινω ακομη οσο μπορω ευκαιριες..
και εσυ παντα εκει να με κτυπας πισωπλατα.
σου μιλησα για την ακρη του κοσμου για την ομορφη ζωη..
και πριν σαλπαρει το πλοιο μας εσυ δειλιαζες..
ισως δεν εισαι εσυ φτιαγμενη για ομορφα ταξιδια στο ονειρο..
σου αρεσει ισως να μενεις εκει στο...
αν ημουν ατρωτος θα σε ικετευα να μην με πυροβολησεις..
ειμαι ομως ηδη νεκρος..
αποτελειωσε με...
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου