Το Ξερω..

Καλη μου..
τωρα θαρρω πως ξερω...
το γκριζο συννεφο ηταν η αγαπη μου..
που εσπασε το κλοιο του η αστραπη ..
και εβρεξαν τα ματια του ουρανου το δακρυ μου..
πανω στο δακρυ μου εσυ εκτισες τη χαρα σου εσφιξες τα χειλη σου.
και ολο τωρα σιωπη εισαι..
σβηστηκε το γελιο σου μαζι με την ελπιδα μου..
σου απλωσα το χερι μου ειρηνικα και φιλικα..
και εσυ ομως μου καρφωσες μαχαιρι του πολεμου μεσα μου..
αλλα δεν ξερω με πια μορφη..?
τωρα θαρρω πως ξερω
ξερω αγαπη αληθινη στον κοσμο δεν υπαρχει..
και οσοι την εννοιωσαν απλως
τους εσκαψε το προσωπο τους ρημωσε η σκεψη..
και οσοι την αγγιξαν εχουν φυγει..
γιατι η αγαπη ..
αναψε τις φωτιες  και επνιξε κραυγες..
σαρωσε με το περασμα της εκανε σταχτες..
στεγνωσε τα δακρυα και εσβησε το βλεμα.
και παγωσε μεσα μου η ψυχη μου..
Ε!