Σε Κοιτω στα Κρυφα..

Πεσμου σε παρακαλω..
μεχρι ποτε τα ομορφα ματια σου θα αποφευγουν εδω τα γραφτα μου..
αν ηξερες ποσο αναγκη σε εχω να ερθεις εστω για μια κρυφη ματια σου..
ξερω ομως η ανοιξη και το καλοκαιρι σε βρηκαν σε αλλη αγκαλια.
και ο χειμωνας για μενα εδω ειναι πολυ βαρυς και οι μεγαλες βραδυες πηχτο σκοταδι ειναι..
τα χνωτα μου αναζητον τα δικα σου..
με τη πρωτη ευκαρια θα σε τυλιξω στα μπρατσα μου και καθως θα εχεις γυρισει το κεφαλι σου στο στηθος μου..
τα χειλη μου θα σου ψιθυριζαν χιλιαδες ευαισθησιες..
αν ηξερες καλη μου ποσο σε θελω..
τωρα που τα φυλλα στεναζουν πεφτοντας αφηνοντας την τελευταια τους πνοη..
τωρα που ειμαι εδω και γυρω μου ενα τιποτα..
ελα παλι να σμιξουμε τα χερια μας..
νοιαζομαι να ξερω που εισαι να μαθω γιατι δεν περνας πια απο εδω ποτε..
ερχομαι καθε μερα κρυφα να δω τι γραφεις τι εγραψες σημερα..
αλλα εσυ δε με βλεπεις ..
καθομαι και σε διαβαζω εκει με τις ωρες μου...
δεν μπορω να σου αφησω ενα σημαδι ομως απο το περασμα μου..
ποτε δεν θα μαθεις ποσες φορες σε κοιτω τη μερα μου κρυφα εδω μεσα..
σε κοιτω κρυφα και ειμαι μετα γεματος αναμνησεις...
ποσο θα ηθελα να ερθεις και εσυ μονο μια φορα να με δεις τι γραφω..
ξερω δε καταδεχεσαι  να ερθεις ψυχη μου..
ισως να λες δεν κανει...
δεν πειραζει μου φτανει να εισαι καλα..
Ε!