η Γιορτη μου

Χαμηλωσαν αργα τα φωτα εχθες στη γιορτη μου
και τα ομορφα τραγουδια εσιγησαν..
οι δρομοι εξω αποκοιμηθηκαν με των αντιλαλο των τραγουδιων..
και με το ακουσμα εξω στη πορτα του σπιτιου μου των χιλιων ευχων απο τους φιλους που εφευγαν αργα...
ψελλιζαν μεσα τους σαν σκιες για την ομορφη βραδυα μου..
στο φευγατο χθες και στο αυριο που ανετελε στο χαραμα της νεας μερας..
η αυλαια της γιορτης μου επεσε και στη ζεστη φατνη της ψυχης μου...
βλεπω ξαναγεννιεται η ελπιδα...
να αλλαξει ευχηθηκα σελιδα η ζωη μου απο το αγνωστο και τη πικρας μου το γραμμενο
που ειχε μαζι μου παντα..
με ενα καλυτερο πεπρωμενο να ειμαι θελω..
σε προσδοκιας αγκαλια ονειρου θελω να αρμενιζω τωρα ..
με το χρονο να ειναι της ζωης μου ο μεγαλος ενορχηστρωτης..
στο νου μου να μου εμπενει φαντασια και στην υπαρξη μου συμφωνια...
και απο το κρεσεντο της φθορας που ειχα της πικρας μου εκει και της μοναξιας..
φιναλε για μια νεα ζωη να ξεκινησω..
και ολες της νεκρες μου ελπιδες να αναπτερωνει η νεα μου ζωη..
να αρμενιζω θελω ανοιχτα σε αιωνιες στιγμες..
μαζι με την χθεσινη ομορφη γιορτη μου...
Ε!