στο δωματιο μου παγερη ηρεμια..
οι ηχοι φαινεται να πηραν κατι απο τη νυχτα
σωπασαν νεκρες ολες οι γραμμες..
η φυγη σου εγινε ξαφνικα χωρις προειδοποιηση
και η αναζητηση απομειναντων ακαρπη φαινεται πως και οι τοιχοι εχασαν καθε τους χρωμα..
τωρα η πορεια μου προδιαγραφεται απλη σταθερη και σιγουρη..
στη σελιδες των μπλογκ δε θα βρεθει σωτηρια οσο και να σε διαβαζω..
ωραια ομως να διαβαζεις για τον πονο των αλλων..
την ηρωικη μοναξια της εγκαταλειψης των μοναχικων και οχι μονο..
προτιμω τη μετριοτητα του κοινου ανθρωπου..
δε θελω να γινω ρολος σε κανενα μπλογκ..
μου αρεσει η απλοτητα οπως να κοιμασαι χωρις να αγκαλιαζεις τα μαξιλαρια..
δε σου ζητησα ποτε τιποτα δε θελω διακρισεις..
καπου στη μεση ηθελα να χωθω
βρεθηκα ομως στο πατο ατυχια.
μονο που δεν θα ξαναπροσπαθησω..
δε μου αφησες τιποτα για να ξεκινησω και παλι..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου