Αδικη Μιση Ζωη..

Αδικη Μιση Ζωη..
με ονειρα ψευτικα και γριζες σκιες που χανονται μεσα στο χρονο..
ανεργος διχως σκοπο και αυριο..
 αγορασμενα τα βηματα μου δειλα δειλα περπατω μετεωρος μεσα στην απελπισια μου...
η ελπιδα αγνωστη να ειναι  που μου γυρισε ασπλαχνα τη πλατη για μια νεα ζωη...
Αδικη Μιση Ζωη..
 λογω κρισης να ζησεις σημερα με 500 ευρω με αξιοπρεπεια και αυτοσεβασμο..
το ποτο μου να πινεται πικρα  οπως και το τσιγαρο μου μαζι..
απο ξενες πολλες ενοχες..
Αδικη Μιση Ζωη..
την αποδεχθηκα καταπατωντας ηθικες αρχες και γρεμιζοντας αληθειες ανθρωπινες...
που εμαθα να ξεπερνω χιλιες του κοσμου δυσκολιες..
χαμογελα η μεσα ψυχικη μου αλητεια γιατι κανω ονειρα πολλα..
ισως να χαμογελα για εκεινα που ποθω η συνειδηση  μεσα μου να εχω..
στην καρδια μου και ελευθερος να πορευθω στη ζωη ωρες μερες  χωρις τη μιζερια και δεσμα...
χωρις Αδικη Μιση Ζωη...
Ε!