εχεις μεσα σου την τεχνη της Αμαρτιας..
η υπαρξη σου θυελλωδης ειναι..
βαθια μεσα στη σαρκα σου ανθρωπινη με παθος..
γεματη και αμαρτια..
ισως να παιρνεις τους δρομους να ρουφηξεις της στιγμες..
σαρωνεις τα παντα με το περασμα σου χωρις δισταγμους..
και αν προδωσεις τον εαυτο σου ..
χαριζεις αγαπη γυρω σου
περνας και παρασερνεις τα παντα στη δικη σου αβυσσο και βγαζεις ολα τα παθη σου
που εχεις βαθια κρυμμενα ...
και χανεσαι σαν βαπτισμενη αγαπη πικρη μικρη..
στο βαθος του δρομου της μεγαλης μοναξια σου..
που εσυ μονη σου ανοιγεις..
και συνεχως αρνεισαι να κανεις εδω κοντα μου μια σταση...
χωρις να ξερω το γιατι..
και ολο φευγοντας τα παντα γυρω σου εχουν βαθια χαραγμενο το ονομα σου..
και αν εχεις μεσα σου την τεχνη της αμαρτιας..
η ζωη σου ειναι κοντρα παραμυθι..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου