Μα στη Κολαση δε Ζω...?

Εγω ο απλος ανθρωπος σου Κυριε μου με εριξες αναμεσα σε λυκους..
που παντα να ειμαι πιστος στις εντολες σου...
που ποτε πουστης κλεφτης και ρουφιανος δεν εγινα στη ζωη μου..
να μην περναω καλα και να στεναχωριεμαι..
ποτε στη ζωη μου δεν εκλεψα..
δεν μοιχευσα .. δεν ψευδομαρτυρησα..
και ουτε επιβουλευτηκα την περιουσια του αλλου..
σε ρωτω..??
γιατι ο κλεφτης ζει καλυτερα απο μενα...
και ο ρουφιανος να περναει καλα...
και εχει και την καλυψη της πολιτικης εξυσιας..
γιατι ο απληστος να ζει καλυτερα απο μενα..
γιατι εγω ο αμνος σου κυριε..
να με ξεσκιζουν στους φορους στα χαρατσια και να κατακερματιζουν..
την καθημερινοτητα...
και να ζω στη φτωχεια ..
να ζω με το αγχος να μην αρωστησω και πεθανω στν αναμονη σε ενα ραντο..
στο διαδρομο του νοσοκομειου..
γιατι η φτωχη συνταξιουχα μανα μου δεν θα εχει να δωσει φακελακι...
Περιμενω απαντηση Χριστε μου..
και μην μου πεις εγω ο φτωχος θα λαβω μετα θανατον αμοιβη..
γιατι τωρα εγω τραβαω το ζορι το μεγαλο....
πες μου ακομη γιατι μετετρεψες τους αχρηστους σε πολιτικους που δεν εχουν δουλεψει ποτε στη ζωη τους..
που ξερουν αυτοι απο ιδρωτα και μεροκαματο Χριστε μου...
και πως θα νιωσουν την φτωχεια που εχω οχι μονο εγω..
αλλα και ολος ο απλος ο κοσμος...
θελω απαντησεις Χριστε μου...
τι με δοκιμαζεις ετσι της αντοχες μου..
και οτι μου εδωσες το αυτοεξουσιο και εγω θα πρεπει να αποφασιζω..
με τετοιο θυμο και πικρα που εχω Χριστε μου μεσα μου..
δεν θα αποφασιω Κυριε..
θα παρω σβαρνα με ενα μαχαιρι και οποιον παρει ο χαρος..
τι..?
θα με  ριξεις στη κολαση..
μα στη κολαση δε ζω....
Ε!