Φιλη μου βλεπω τη ζωη σου να ειναι ασυντροφευτη αχαρη στειρα και ανεραστη..
ματαια προσπαθεις να μετατρεψεις τον εικονικο σου ερωτα σε μια ατοφια δικη σου πραγματικοτητα..
απελπισμενη εισαι και δεν εχεις την επιθυμια της ζωης..
ο χρονος φευγει περνα ανελεητος και εσυ εκει..
να μην μπορεις ποτε να γραψεις για της κρυφες επιθυμιες σου..
ουτε για τα ανομολογητα παθη σου..
το μονο που κανεις ειναι να διαβαζεις και να γραφεις χωρις ομως να ζεις...
βλεπω επισης το σπαραγμο που εχεις μεσα στη ψυχη σου..
βλεπεις και εσυ τη φλογα του παθους να φευγει μακρια σου..
και εσυ εκει να επιμενεις να γραφεις συνεχως να κανεις ομορφες αναρτησεις...
Ναρκισσοπαθεις συνεχεια μεσα στα γραπτα σου..
ντυμενη ομως εισαι μεσα στη μελαγχολια σε χρωμα λευκης λαμψης..
να ξερεις δεν αγοραζεται η ζωη με ποιηματα ουτε με αναρτησεις...
το Ερωτας και η επανασταση δεν εγινε ζωη σου..
επισης πρεπει να ξερεις πως ο χωρισμος η μοναξια η σιωπη ειναι παντα..
ενας εν δυναμει θανατος...
Ε!
Λιγη χαρα πηγα να παρω εχθες πηγαινοντας στο πανηγυρι εδω στο χωριο μου..
επινα μονος μου μπυρες και χαμογελουσα κρυφα σε ξενα χαμογελα σε αυτους που μου χαιρετουσαν..
ομως το κενο μεσα μου υπηρχε ακομα απο την ελλειψη της αγαπης και της παρεας..
εβλεπα τοση αγαπη γυρω μου μα εγω ειχα παγωνια μεσα μου..
το κλαρινο ακουγεται δυνατα να παιζει..
που ναναι τετοια ωρα η αγαπη μου....
και η σκεψη μου αμεσως πηγε σε σενα..
το τσιγαρο μου να καιει και η νυχτα να κυλα σκοτεινη για μενα..
και ας εχει τοσο κοσμο το πανηγυρι..
το προσωπο μου που καποτε ελαμπε απο χαρα εχθες βαραινε απο τη λυπη..
για παρεα ειχα την μοναξια μου και επινα μονος μου μπυρες....
και σκεψη μου γυρισε παλι παντα σε σενα..
να σκεφτομαι τη χαρα μου μου εδωσες για λιγο και μετα..
τη θλιψη που δεν σε σε βλεπω πια..
λενε ο χρονος γιατρευει της πληγες αλλα μονος μου προσθετω..
οτι αφηνει και πληγες...
θελησα να ξεφυγω εχθες να πιω στο πανηγυρι μας αλλα εσυ εκει..
μεσα στο μυαλο μου να με βασανιζεις..
οι ωρες να περνουν για μενα ανησυχα και μεσα στη σκεψη μου καρφωμενη μονο εσυ..
η ομορφη μορφη σου να με αναστατωνει....
χαραματα πολυ προχωρημενη ωρα και λιγη ησυχια...
εδωσα παραγγελια για σενα για μενα το...
Απορω με μενα απορω τραγουδα ο χριστοδουλοπουλος..
και γινεται ενας πανικος πανω στο παταρι και στη πιστα...
σιγοτραγουδω και εγω με το απορω μονος μου...
το τραγουδι του μακη με ταραξε μεσα μου..
παρηγγειλα δυο μπυρες ακομη και ενα δευτερο ποτηρι το γεμιζα για σενα..
και επινα και απο τα δυο σαν να ησουν εδω μαζι μου..
ξημερωσε..
βγηκε ο ηλιος καντηλι που λεμε εδω στο χωριο και τοτε σταματησαν τα οργανα να παιζουν..
ο κοσμος να φευγει μεσα στη χαρα αγκαλιασμενος χαρουμενος τραγουδωντας ακομη..
και εγω μεθυσμενος δακρυσμενος να ειμαι..
και να σε αναζητω μεσα σε ξενα προσωπα μα εσυ να εισαι πολυ μακρια...
Μαγισσα μου...
Ε!
Νυχτα και η επιστροφη των δακρυων της νυχτας γυρισε..
ανεμενε παλι ο θριαμβος με ονειρα επι πληρωμη..
η θλιψη μου καρφωμενη ειναι μεσα στης ρωγμες της ζωης μου..
δραπετης ο φοβος να ειναι μεσα στ ψυχη μου και πανω στα χειλη μου..
αποψε της Παναγιας νυχτας τη σιωπη..
Μαγισσα μου η απουσια σου λιβανι μεσα μου που καιγεται..
μικρο λυχναρι η ζωη μου ακομη σε περιμενω..
τον φοβο σιωπης της νυχτας αποψε δεν τον προσπερασα..
μονος ειμαι στης μοναξιας το αγιαζι στο ερημο σπιτι μου..
λευκη η σελιδα στο τεραδιο μου περιμενει να τη γεμισω..
και στων καιρων των ωραιων τα καταστιχα σου γραφω..
φευγει η νυχτα τη βλεπω σκυθρωπη..
και εδω μονος μου να σου γραφω σε στιχους βυζαντινους
τα ωραιοτερα Μαγισσα μου για σενα..
το ξερω ψυχη μου δεν εχει εδω στεγη για μενα ο ερωτας..
το σπιτι μου λες και ειναι κλειστο..
σφαλισμενη ειναι η ψυχη μου και ξεπαγιαζει..
κοιμαμε μονος μου και τη ζωη μου εκτελωνιζω με διακονονισμο..
με σκεψεις και ονειρα που δεν θα γινουν ποτε..
γραμμα ανεπιδοτο η λησμονια μου να μου στειχειωνει στο συρταρι...
ολα τα γραπτα μου ξερω χωρις παραληπτη ειναι..
σπαραγματα μεγαλα μεσα μου εξομολογησης η ζωη μου σαν θριαμβοι κρυφοι..
διπλα απο το μεσολογγι στο διπλανο χωριο στο αιτωλικο οι τσιγγανοι γιορταζουν τους ακουω μεχρι εδω...
στη γειτονια μου πιο περα οι αλλοι τσιγγανοι να ψελνουν..
το τριλαμπες της παρθενιας γιορτη Παναγιας σημερα ολο χαρα να ειναι..
γρεμιζοντας τα τειχη..
μονος ειμαι οπως παντα εχω ομως του ηλιου τη καλημερα καθε πρωι..
και για καληνυχτα τα δακρυα των αστεριων..
ασβεστωμενη η αυλη μου να μοσχοβολα ακομη απο το γερανι..
φευγουν οι μερες μου αλλοφρονες της βλεπω χωρις ταξιδια και εγω εδω μονος μου να ειμαι..
στοιβαζοντας μεσα στη ψυχη μου σκεψεις και εγνοιες πολλες..
η σκεψη μου και η ενοια μου σε σενα παντα ειναι..
Μαγισσα μου..
και αν τα χειλη μου ειναι φλογισμενα απο το ποθο..
τα φωτα του ερωτα σβηστα ειναι για μενα...
Ε!
Παραμονη Παναγιας βραδακι αναμενα ειναι ολα τα καντηλακια των φιλων μου..
που εφυγαν προωρα και αδικα για την αλλη ζωη..
νυχτα Χρυσαφενια ειναι απο το φως που εχουν τα καντηλακια..
λαμπυριζουν μεσα στη νυχτα του φεγγαριου...
αρωμα λιβανιου μοσχολιβανο γεμισε το νεκροταφειο στο χωριο μου
η καρδια μου μελαγχολει αποψε οπως προλαβα και αναψα 2..
και η θλιψη μου ασυλληπτα αποψε με πληγωνει...
Δακρυσμενα τα ματια μου ειναι και δεν αντεχω....
ο νους μου σαλεμενος ειναι οπως βλεπω της αχαρες φωτογραφιες τους..
πανω στο ταφοπλακα τους και πανω στο σταυρο το ονομα τους..
Διαμαρτυομαι και λεω γιατι Θεε μου γιατι..
ψιθυριζω μεσα μου σιγα..
Θεε μου αναπαυσε τους και δωσε κουραγιο στη μανα τους...
δωσε δυναμη στο σπασμενο σταυρο τους που εχουν..
Θεε μου στειλε στρατια Αγγελων να τους περιφρουρει..
και αυτοι ξερω τωρα λενε το προσδοκω Ανασταση Ζωης.....
Ε!
η Αρτοκλασια φως αγιασμος καθαροτητα ψυχης..
ξεχειλισμα αγαπης ταμα ελπιδα καθοδηγηση ζωη..
υμνουν τα χειλη μου..
εν την γεννησειν την παρθενιαν εφυλαξας..
Αρτοκλασια Μηνυμα θαρρους μεγαλειο ζωης δωρο και χαρα ψυχης..
παραμονη παναγιας Αρτοκλασια συλογγισμων..
ομορφη πραξη ταμα ζωης..
κατανυχτικος αποψε ο ψαλμος μου αισιοδοξος..
ελπιδα θεου..
αρτοκλασια στη Παναγια προσφορα...
τα ματια μου δακρυσμενα ωκεανος η θλιψη μου..
αρτοκλασια αγαπη δωσε..
αρτοκλασια απαγγελοντας ψαλμους..
η αρτοκλασια της μανας μου εγινε το ταμα της για μενα..
και στο τελος μοιρασμα αρτου..
ευχαριστη ανθρωπινη μοιρασια....
και του χρονου βοηθεια μας...
Ε!
Μοσχοβολαει αποψε η αυλη μου εδω στο πατρικο μου σπιτι απο το ασβεστωμα της μανας μου..
νυχτα και να μοσχοβολα ολη η γειτονια απο βασιλικο και ασβεστη..
νυχτα και αποψε να γραψω κατι δυνατο θελω...
καθε πρωι πινοντας τον καφε μου χαμογελω που βλεπω τον ηλιο να στριμωχνεται να μπει στην αυλη μου..
να στριμωχνεται να περασει κατω απο το βαθυ ισκιο της κληματαριας μου..
νυχτα βαθια αποψε και να γραψω θελω παλι για σενα..
ολα τα λουλουδια μου αποτιστα εμειναν αποψε....
ο σκυλος μου στο κοσμο του εκει στην στην αυλη τον βλεπω κοιμαται...
νυχτα βαθια και το καντηλι μπροστα στην εικονα της Παναγιας αναμενο απο μενα στο εικονισμα εξω..
να φεγγιζει λιγο την αυλη μου...
μονος οπως παντα παρεα με ενα τσιπουρακι παγωμενο να πινω...
πινω εκει που δεν επινα καθολου και να κλαιω μεσα μου απαρηγορητα..
να σε σκεφτομαι και να λεω πως..
Δεν θυμαμαι την ημερομηνια που σε γνωρισα..
για μενα ηρθες τελειως απροσμενα...
δεν μου χρειαστηκε να σε συνηθισω για να δεθω μαζι σου πιο πολυ..
μου το φωναξε το προσωπο σου μολις σε συναντησα μεσα απο εδω..
μια φιλικη απλη συναντηση και ενα σου ομορφο σχολιο που μου αφησες...
θυμαμαι καποτε μου μιλησες μου χαμογελασες και εγω σε πιστεψα..
μα η καθε σου λεξη το χαμογελο σου ενα ψεμα..
πιστευα μεσα μου ομως χαρουμενος και ξεγνοιαστος ειπα..
ε? και τι εγινε ας της γραψω κατι..
και σου εγραψα κατι που σου αρεσε..
δεν χορταινω να κοιτω της φωτογραφιες σου..
δεν χορταινω τωρα να σε κοιτω..
ποτε ομως δεν ειπα η αγαπη που περιμενα ηρθε.
εσβησε το μυαλο μου και ενοιωθα την ψυχη μου να κλαιει...
ενα κλαμα ομως πολυ γλυκο μεσα μου...
που ακομα ομως δε βγαζω ακρη..
τωρα νομιζω οτι ζω οτι υπαρχω ενω μεσα μου ειμαι πεθαμενος..
ποτε δεν περιμενα στη ζωη μου οτι θα ελεγαν τα χειλη μου..
σε θελω σε ποθω..
τωρα καθε βραδυ σε βλεπω εστω και λιγο απο εδω..
σε βλεπω σε διαβαζω που γραφεις..
και περνω κουραγιο για να συνεχισω να ζω..
και παντα ομως μεσα μου αναρωτιεμαι τι ειναι η αγαπη..
θα τη νιωσω και εγω ποτε αυτη..
δεν θελω να περασουν τα χρονια και εγω να μην γνωρισω την αγαπη...
ισως η αγαπη δεν ειναι παρα η αναγκη να υποφερουμε μεσα μας..
πιστεψε με δε θελω να πιστευω πως σε αυτη τη ζωη οταν θελεις να αισθανθεις..
τον ερωτα και αυτος στην οποια χαριζεις τον ερωτα την αγαπη..
ακομα και τη ψυχη σου να ειναι λαθος ανθρωπος..
αραγε οι αλλοι αντρες να αναρωτιουνται οσο και εγω..
αφου η αγαπη δεν εχει ερθει ποτε...
Ε!
Μαγισσα μου ελα κοντα μου για μια μερα μονο..
Σου εγγυαμαι ποιοτητα ζωης..
διαθετω ομορφες αγνες συνειδησεις..
ιστοριες αγαπης ελαφρως μεταχειρισμενες..
ελα και διαβασε τα τετραδια μου που σε κανουν οι λεξεις μου..
να εισαι ενα αστερι φωτεινο..
τον κυριακατικο ηλιο της αθηνας σου τον παρεχω δωρεαν..
ελα και θα δεις να εχω γνησια αντιγραφα ονειρων αγαπης..
μοναδικα τετραδια γραμενα με πονο και δακρυ..
για σενα..
σε καλει σε δειπνο το νυχτολουλουδο σου...
με ενα ποτηρι κρασι να μεθυσουμε τα ονειρα μας τα ξεχασμενα...
μεθυσμενοι μερα μεσημερι να ειμαστε απο ευτυχια και τη αισθηση της ζωης..
απο χρεωκοπημενο βιβλιο θα σου δωρισω Καβαφη και Ριτσο..
και τον αγαπημενο μου Παμπλο Νερουδα...
ελα και θα σε κερασω σουφλακι στα ορθια στη πλατεια στο μοναστηρακι..
και σε ενα υπεροχο ομορφο ουζερι θα ακουσουμε...
το χρονια χελιδονια που πεταξατε που ειναι ευτυχια που μου ταξατε..
και το ,,Αγριολουλουδο .. του Καζαντζιδη...
να χορεψω απο τη χαρα μου για σενα....
μεθυσμενοι απο το νεκταρ της μουσικης στιγμης να ειμαστε.
και το ηλιοβασιλεμα αγκαζε θα σεργιανισουμε κατω στα βραχια της πειραικης...
εκει πανω στα βραχια θα σου απαγγειλω το ενεδρευω στους δρομους..
και ενα αγαπημενο μου κομματι δικο σου...
εσυ Μαγισσα μου θα εισαι το δοξαρι που θα μου δινεις το ρυθμο της ποιησης...
και στο τελος το φιλι σου θα γινει συνθημα επαναστασης..
αγκαλια θα σε παρω να σεργιανισω της ζωης τα ομορφα μονοπατια..
ξυπολητοι και αγκαζε θα περπαταμε στης παραλιες της αθηνας..
να αφησουμε τα χναρια μας για να μας ακολουθησουν και αλλοι..
η χαρα μεσα στα ματια μας θα ειναι επνευση της ομορφης ζωης...
και τη νυχτα νυχτερινες ανταυγειες το φεγγαριου θα καθρεπτιζουν τη χαρα μας..
ολα τα τετραδια μου που εχω γραψει για σενα λαφυρα θα τα απλωσω στα ποδια σου..
στρωμα θα τα κανω για να κοιμηθεις..
μαξιλαρι σου θα ειναι τα λογια αγαπης που θα σου ψιθυριζω αγκαλια με ερωτικα αγγιγματα....
το λικνισμα της ψυχης μας να μην εχει τελος...
και το κυριακατικο πρωινο μας ξυπνημα θα ακουσουμε
το ,,ταις αγγελικαις αορατως δορυφορουμενος..
του κυριακατικου πρωινου...
μη δισταζεις ελα σε προσκαλω..
σου στελνω αμετρητα φιλια να συντροφευουν τον δρομο σου...
σε προσκαλω στην ομορφια της ζωης..
αυτο σου λεω μονο ελα..
Ε!
Αυγουστος μηνας φλογισμενος ειναι..
πανω στα σεντονια μου πανω στο κορμι μου..
φλογα και παθος εχει μεσα στη ψυχη μου..
τα ονειρα μου σκορπισμενα ειναι..
και με τυραννουν της νυχτες που ειμαι μονος μου..
μυριοι οι ποθοι μου για σενα λες και ειμαι 20 χρονων παιδι..
η σκεψη μου παιχνιδιαρα ειναι και αμαρτωλη..
το φεγγαρι αποψε μου λιγοστευει την ανασα..
η ομορφη φωτογραφια σου με κολαζει..
ο ποθος μου για σενα αποψε ορεγεται το κολασμενο σου κορμι..
αδυσωπητα μονος οπως ειμαι..
επιθυμω να αμαρτανω σε μυαλο σε σκεψη και κορμι...
αποψε φλεγομενη πυρακτωμενη μεσα στη σκεψη μου εισαι...
ανθρωπος απλως ειμαι και εσυ ονειρικη...
μελαχρινη γυναικα του βορρα λαβα το κορμι σου ειναι..
ανεραστο το κολασμενο ροζ κραγιον πανω στα χειλη σου...
αιωνιος ο ποθος μου για σενα αποψε πυροδοτει την ηδονη..
η φαντασια μου γυμνη μπροστα στον εφιαλτη του ποθου μου..
φλογισμενη καυτη η σκεψη μου ειναι και αλητευει πανω σου...
ναρκωμενη απο τον ιλιγγο της καψας η ψυχη μου βλεπω να ειναι..
λυσσασμενος απο ερωτα αποψε θελω να γεμισω την νυχτα μου..
κατακλυζω το ειναι μου με το ποθο μου με την αμαρτια μου...
αφου το παθος μου για σενα δε μπορω να το δαμασω..
αναφλεγεται μεσα στη νυχτα σε ωρα προχωρημενη σε ωρα ονειρου και αμαρτιας η σκεψη μου..
και με τη λατρεια ενος ερωτα πιο δυνατο και απο το φοβο του θανατου..
φορω το μαυρο του sex της αμαρτιας και του παθους..
και σου το φωναζω μαγισσα μου..
φιλια καυτα στην ακρη στο κολασμενο κορμι σου αποψε καταθετω....
Ε!
με το καυσωνα στο κοκκινο με τις τοπικες βροχες μας..
με της διαδηλωσεις στο κεντρο εναντιον στης απολυσεις των εργαζομενων..
με την ανεργια στο κοκκινο..
την φτωχεια μας να ειναι στην αβυσσο..
με το air-kontision στο φουλ..
και οι βουτιες στη παραλια και στης πισινες..
το ελληνικο καλοκαιρι ειναι το καλυτερο του κοσμου..
και μας αξιζει..
αρκει ενα σαββατοκυριακο σε καποιο απο τα νησια μας....
για να αποκτησει ξανα αξια η ζωη μας..
ειδικα το Ηλιοβασιλεμα μας..
Καλοκαρι Αυγουστος..
επιτελους ηρθε ο Πολυποθητος μηνας μου ..
και θα τη κανω για μερη παραλιακα και εξωτικα..
με της παραλιες μου της ξαπλωστρες μου και της παγωμενες μπυρες μου..
και με τη κουκλαρες να κανουν μπροστα στα ματια μου την πιο ωραια Iive πασαρελα..
καθισμενος μεσα στο πλοιο που ωρα με την ωρα με φερνει ολο πιο κοντα..
στο νησι των διακοπων μου κανω σκεψεις...
ταξιδιαρικες και ερωτικες...
γιατι το καλοκαιρι ειναι η εποχη του ερωτα και της τρελας..
και των δυνατων συναισθηματων....
καλοκαιρι ειναι για μενα το απολυτο παθος και οι ομορφες καλοκαιρινες στιγμες...
οι ομορφες πολλες ωρες στην παραλια με το απεραντο γαλαζιο της θαλασσας και του ουρανου...
οι ονειρεμενες μου διακοπες θελουν την καταλληλη διαθεση..
θελουν δυνατη διαθεση και χαλαρο ντυσιμο...
οι διακοπες ειναι για μενα ξεκουραση οριζοντας ερωτισμος ανανεωση απολαυση ζωης..
διασκεδαση γευσεις βιβλιο ηλιοβασιλεμα..
την αισθηση μεσα σου πως ζεις τη καθε στιγμη...
relax διπλα στο κυμα η καυτη αμμος που σου καιει τα ποδια το γελιο...
πηρα λιγα πραγματα μαζι μου οπως μαγιο γυαλια σκουρα βιβλιο και της σαγιοναρες μου..
και τα μπλουζακια μου το απολυτο λευκο...
σαν αντρας και αισιοδοξος που ειμαι πηρα και 1 κουτι προφυλακτικα..
γιατι ποτε δε ξερεις τη μπορει να συμβει..
πιστυεω πως το πρωτο μου καλοκαιρι φετος να ειναι το καλυτερο μου..
αν και μονος μου παω πιστευω μεσα μου οι αναμνησεις των διακοπων θα μου μεινουν..
Αντεεεεε...
ωρα καλη στη πρυμνη μου και Αερας στα πανια μου..
Καλο Μηνα..
Ε!
.jpg)
