Αναμνησεις Σιωπης...

Μονος θεατης της ζωης εμεινα για παντα..
ωρες ατελειωτες παρεα με τη μοναξια μου..
στεκομαι μπροστα στο ονειρο της ζωης που δεν γινεται ποτε..
σε σταση ικεσιας ικετευω τη ψυχη μου να αντεξει..
τα ματια μου υγρα απο τα δακρυα παντα καταντανε σε πονο..
κλεισμενος μεσα στο δωματιο μου παρεα με τη μοναξια μου..
κανω σιωπη για να ακουσω τους κτυπους της καρδιας σου..
και το μονο που καταφερνω Μαγισσα μου ειναι να νιωθω την απουσια σου πιο πολυ εντονα..
φθινοπωρο εξω μα για μενα ειναι χειμωνας που απλωνεται μεσα στη ψυχη μου...
μοναξια σιωπη παντου λες και εφτασα στο τερμα της ζωης..
δακρυα στα ματια μου που δε καταφερα να σε δω ξανα..
προσπαθω να φυγω με αξιοπρεπεια οπως ηρθα κοντα σου..
μα δε τα καταφερνω..
και αυτο ειναι που με σκοτωνει μεσα μου..
ζητω συγνωμη απο τα ιδια μου τα δακρυα...
παγιδευμενος ειμαι στην ομορφια της φωτογραφιας σου..
αποψε σου γραφω απλως να καταθεσω τη ψυχη μου..
και της αναμνησεις μου...
και αν αποψε η καρδια μου μελαγχολει η μοναξια μου εναι που μου λεγει να σου γραψω..
απετυχα να σε γνωρισω ποιο καλα και απο κοντα ξανα..
τωρα μου εμειναν οι αναμνησεις και τα γραπτα μου και κατι ακομη..
οταν μια ομορφη φλογα σβηνει..
ο καπνος μπαινει στα ματια μου και δακρυζω..
παλι για σενα Μαγισσα μου...
Ε!