Μαγισσα μου...
ελα αποψε να κανουμε Νοθεια...
Νοθεια σε σενα...
σε μενα...
Νοθεια στης σκεψεις μας..
στης λεξεις μας..
Νοθεια στα γραμματα...
εσυ να ψαχνεις το Α με αυτο που γραφτηκε η αγαπη...
και ο ανθρωπος Νοθεια σου λεω..
αφου ακομη την λεξη Αγαπη δεν τη ξερεις...
Ε!
Σημερα γιορταζω κα αποψε μονος παλι μου ειμαι...
καθισμενος κοντα στο τζακι με τη μανα μου που εχει σταυρωμενα τα χερια της μεσα στη σιωπη..
μα οι ψυχες μας και των δυο μας τυλιγμενες ειναι μεσα στη θλιψη..
καλη μου μανα μη μου κλαις μεσα σου αποψε δε κανει μερα γιορτης μου ειναι φυλακισε τα δακρυα σου και μη μου δακρυζεις..
και αν ειμαι μονος μου χρονιαρα μερα τη συνηθισα τη μοναξια μου....
η μανα μου απο τη παραμονη στολισε το σπιτι εβαλε το καλο αγαπημενο μου βελουδο βυσσυνι τραπεζομαντηλο..
πινω κρασακι μονος μου παρεα με τη θλιψη και τη μοναξια μου καθισμενος μονος μου στο τζακι...
η ψυχη μου και η θλιψη μου συναντιεται με τη σβησμενη φωτια του τζακιου..
δεν εχω ορεξη μεσα μου αποψε να σου να γραψω..
ανοιγω ολα τα τετραδια μου να σε διαβασω θελω αποψε η φωτογραφια σου απεδρασε μεσα απο το κρυφο μου τετραδιο επεσε κατω και με πιανει λυγμος...
και μεσα απο το πονο μου οπως σε κοιτω στα κρυφα σιγοτραγουδω το λυγμο του καζαντζιδη ....
Μαγισσα μου διωξε με και μη λυπασαι τη θα γινω μη φοβασαι και αν χιονιζει και αν βρεχει το Νυχτολουλουδο αντεχει..
ανοιγω το τετραδιο μου ολες οι σελιδες με μεγαλα γραμματα το ονομα σου ειναι..
Μαγισσα..
τραυμα η πληγη μου αιμοραγει και εσυ εκει να ομορφαινεις...
θεατρο για σενα Μαγισσα μου η ζωη μου..
η μοναξια μου και η θλιψη ψαλτες στο παθος μου για σενα αποψε που γιορταζω..
σκληρα σημερα τα βογκητα της ψυχης μου και το ονειρο μου να σε δω εγινε πια μεσα μου δακρυ..
και το πιομα μου πικρα ειναι το πινω και με πινει λεγοντας μεσα μου...
που να εισαι τωρα..
και η σκεψη μου για σενα οδος ονειρων ειναι..
κοντοβελονια οι ευχες των ανθρωπων σημερα γιορτη χριστουγεννων που ειναι και τα φιλια να κερνιουνται εξω σαν νερακι..
και το Νυχτολουλουδο μονος μου να ειμαι..
Μαγισσα μου ο καημος μου και η διψα μου να σε δω δε θα παψει ποτε..
αληθεια ειναι οτι ουρλιαζει η ψυχη μου απο την αδικη απουσια απο εδω..
μελανιασμενα ειναι ολα τα γραπτα μου αποψε οπως τα διαβαζω και αυτος που σου τα εγραφε φτωχος και μονος να ειναι..
ταραγμενη με δεος η ψυχη μου διαβαζω αυτα που εγραφε για σενα...
μεσα στη μοναξια και στη μελαγχολια μου αποψε μονος μου πινω κρασακι..
και καταπινω το δηλητηριο της μοναξιας και γευομαι το αρωμα της απουσιας σου...
Μαγισσα μου που εισαι αποψε που μονος μου γιορταζω....
Ε!
Μαγισσα μου...
οταν σε ειδα για πρωτη φορα
σε ειδα να καθεσαι κυκλωμενη απο την ευπρεπεια της μοναξιας..
χρυση αργυρη κοκκινη και μαυρη..
πανεμοφη να εισαι..
ανταμωσαμε..
με φιλησες και ανταπεδωσα σε κεινο το φεξιμο των μαυρων σου ματιων..
και οταν σου μιλησα ηταν πανω απλωμενα τα μαλλια σου..
στη σκεψη μου ζωντανεψαν εικονες πολλες..
ενα παραμιλητο σκιαγραφουσε το αιωνιο της αγαπης μου για σενα..
μετα εφυγα.
ενας κρυος αερας ανεμιζε μεσα τη ψυχη μου..
τωρα μεσα στα γραπτα μου σου σιγοτραγουδω με ενα ριγος μεσα στη ψυχη μου..
μακρια σου ειμαι και αναλογιζομαι εκθαμβος την ομορφια σου..
τωρα μονο οι ομορφες στιγμες ειναι κοντα μου..
ενα ουρανιο φως εδω στη μοναξια μου να ειναι απλωμενο..
καθομαι και σου γραφω Μαγισσα μου χωρις δισταγμο...
Ε!
Ω! Δυστυχισμενο αμοιρο Νυχτολουλουδο..
θυελλα πονου σου δερνει τη ψυχη..
πελωρια μεγαλη η θλιψη μεσα στη καρδια σου..
εαυτε μου θελεις εκεινη...
τη Μαγισσα σου..
θελεις να την προφτασεις να την δεις εστω και για μια ακομη φορα..
ομως εαυτε μου να ξερεις..
δε θα της πα προμυνημα καποιο ονειρο της..
οι δρομοι σου δε θα σε αναγγειλουν..
οι σκαλες της δεν θα σε ανεχθουν να της ανεβεις..
και αν το κουδουνι της πορτας της κτυπηση απο σενα..
η Μαγισσα σου μολις σε δει θα πει..
Φυγε...
και το τηλεφωνο που θα σηκωσει αδιαφορα μεσα απο τα παρατεταμενα κτυπηματα..
μολις γνωρισει οτι εισαι εσυ το Νυχτολουλουδο..
θα σου φωναξει κλειστο..
και εσυ εκει εαυτε μου να πονας ατελειωτα..
σταματα Νυχτολουλουδο μου και μην πας να την βρεις..
φυγε για να μην σε ταπεινωσει και αλλο δε κανει..
γιατι μετα τι θα εχεις να θυμασαι απο τη Μαγισσα σου..
αυτη που εχεις χασει..
η την αγαπη που ειχες δωσει...
Ε!
Ερωτας..
ναι αυτος ο απολυτος ερωτας..
τον εχω νιωσει και εχω αναρωτηθει αλλοτε εντονα αλλοτε φευγαλεα..
ειναι ενα συναισθημα συναρπαστικο τοσο δυνατο που ωρες ωρες παραπατω...
ναι αυτος ειναι ο ερωτας..
που ηρθε χωρις να με ρωτησει και αλλαξε τα παντα μεσα μου..
αλλαξε πολυ τον τροπο της ζωης μου ..
ετσι και το πιο απλα πραγμα στην ζωη ντυθηκαν ομορφα με παθος και μαγεια..
στην ψυχη μου ομορφια γαληνη αισιοδοξια και χρωμα αφηνουν μεσα μου να ξετυλιχθουν..
με μια αγαπη και παθος για τον νεο εαυτο μου..
ανανεωμενος στη ψυχη στη καρδια στην εμφανιση ζω τη μαγεια του..
γραφω σφυριζω σιγοτραγουδω χαμογελαω μονος μου αφου ο ερωτας ανατρεπει ολα οσα ενοιωθα πριν..
ετσι μαγικα αλλαξε τον τροπο της ζωης μου..
βλεπω τον εαυτο μου στο καθρεπτη το πρωι που ξυριζομαι και αισθανομαι ομορφα..
φαινεται απο την καθε χαρουμενη κινηση κα πραγματικα νιωθω χαρουμενος..
ο ερωτας μου φιαχνει την ημερα ξαφνιαζομαι ευχαριστα..
αυτος πιστευω ειναι ο ερωτας..
ξεκιναει απο μενα για να περασει στους αλλους.
και ετσι απλα παντα ερχεται πιο δυνατος για να περασει και σε αλλους..
σε φιλους σε δικους μου για μενα για το καθρεπτη μου...
ο απολυτος ερωτας πολλα εχω γραψει στα τετραδια μου ..
αν και δεν εχει ερθει ακομη στη ζωη μου τον εχω νοιωσει μεσα μου πλατωνικα...
Ε!
Βραδυ καθισμενος διπλα στο τζακι τα ποδια μου πατουν πανω στα χαλια και στα κιλιμια..
ειναι για μενα τα προικια απο τη μανα μου..
ειναι κριμα να τα βαλουμε ειναι για σενα μου φωναζει..
φορεστα μανα μου ολα κα μην μου στεναχωριεσαι..
ειπα την αληθεια ανηκω στους φτωχους..
ολες εφυγαν απο κοντα μου δεν υπαρχει συναισθημα δεν υπαρχει η λεξη αγαπη..
συγνωμη μανα τα ονειρα σου ανεμοσκορπισματα εγιναν..
χυμενα αδικα τα δακρυα σου χαμενη και η ελπιδα σου και μην μου κρατας οργη σε καμια..
βγαλε μανα μου το πενθος απο τη ψυχη σου διωξε τη πικρα απο η καρδια σου...
το ονειρο σου και τα προικια σου να τα δεις ντυμενα εμειναν ανεκπληρωτα...
τιναξε σε παρακαλω τα δακρυα των ονειρων σου και παψε να σιγοκλαις τα βραδυα...
και παψε να σταυροκοπιεσαι αν ειναι το ριζικο μου να ρθει καλως να ερθει αλλιως καλως να προσπερασει
σε λιγο θα ειναι μεσανυχτα τα δακρυα μου σταζουν πανω στο τετραδιο μετα απο τα λογια που ειπα στη μανα μου..
ειπα στη μανα μου να βγαλει το πενθος αυτη δε φταει σε τιποτα φτανει το δραμα το δικο μου..
δωσε μανα μου ελπιδα στη καρδια σου και να λες δοξα το θεο να ειμαστε καλα...
ασε στην ακρη την πικρα σου και μη μου σβηνεις αυτα που εχω γραψει στο τοιχο για αυτη..
η μοιρα μας αμειλικτη και ψυχρη και ισως να μας ετοιμαζει και αλλο κτυπημα..
η αγαπη για μενα ειναι απαγορευμενο παιχνιδι της καρδιας μου..
μεσονυχτι σκοταδι εξω απολυτος σιωπη..
και η προσευχη μου για να ερθεις λιγο απο εδω στο μπλογκς Μαγισσα μου δεν εισακουγεται...
η θλιψη και η μοναξια μου με δενουν με αλυσιδες καταδικου..
ο σταυρος της ελπιδας που φορω στο λαιμο μου εσπασε..
θυμηθηκα απο το ιερο ευαγγελιο ενα εδαφιο αγαπη δωσε..
μα για την αγαπη χριστε μου οπως και εσυ ματωθηκες εχω ματωθει ψιθυριζω μοναχος μου..
τα δακρυα μου ανευλογητα ειναι που χυνω πανω στα τετραδια μου και τα κλεινω εκει..
μαζευω τα κομματια του απο το σταυρο και τα θαβω μαζι με τα γραπτα μου και την ταπεινωμενη μου ψυχη...
σε μια ακρη κατω απο τα χαλια της μανας μου ψιθυριζοντας..
συγνωμη μανα...
Ε!
Δεν ειμαι δυνατος στα λογια φτωχη η ζωη μου εδω αλλα με δυναμη η ψυχη μου στον αγωνα της ζωης..
ανηκω στους φτωχους και στους ανεργους..
μεσα απο τα σχολικα βιβλια εχω διδαχθει της αρετες και τα υψηλα ιδανικα της ζωης...
οπως τη περηφανια τη λεβεντια την αλληλεγγυη την αξιοπρεπεια.
η μεγαλη μου ομως αναγκη με εκανε και τα τσαλακωσα σαν αντρας εριξα τον εγωισμο μου και την αξιοπρεπεια μου..
ναι τολμησα και ειπα την αληθεια σε λιγες φιλες που γνωρισα μεσα απο εδω τους ειπα..
ανηκω στους φτωχους...
ολες χαθηκαν απο κοντα μου μονο μια καλη μου φιλη απο τη μακεδονια μου απαντησε στελνοντας μου εμαιλ με ενα λινκ την ευχαριστω πολυ..
παρακαλεσα μια φιλη απο τον καναδα εξαφανιστηκε προσπαθησα να μιλησω σε μια φιλη απο το βολο χαθηκε...
ολοι με αντιμετωπισαν λες και ειμαι χτικιο..
φτωχη ειναι η ζωη μου αλλα με αξιοπρεπεια και σεβασμο και η ελπιδα για βοηθεια στη ζωη μου εξαφανισμενη μου γυρισε τη πλατη..
καταδικασμενος στη φτωχεια απραγος χωρις δουλεια ανεργος νιωθω ενα ασημαντο τιποτα και απραγματοποιητα ολα τα ονειρα μου..
ειμαι μονος αλλα δεν εχω που να πορευτω ..
πολλα τα βιογραφικα που εστειλα κανενας τιποτα πηγα στα εργα τα μεγαλα μου ειπαν 28 ευρω δεχθηκα αλλα για να πιασω εργασια ηθελε μεσον..
πηγα στους πολιτικους που ξερω και που εκανα αγωνα για να βγουν βουλευτες ειμουνα συνοδοπορος τοτε στο αγωνα τους ..
μου απαντησαν προηγουνται οι πολυτεκνοι και οι παντρεμενοι ανεργοι..
στους φιλους που ειχα καποτε ζητησα δουλεια δε με προτιμησε κανενας πηραν αλβανους...δεν αφησα την οργη μου να γινει θυμος..
τα δακρυα μου στερεψαν και ο πονος μου εγινε καυτη ανασα..
θρηνω τη φτωχεια που εχω και την ελπιδα που με εγκατελειψε..
καταθετω αποψε την αδυναμια μου σε σας φιλες μου..
και καθε νυχτα προσευχομαι μπροστα στην εικονα της Παναγιας για βοηθεια στη δυστυχια μου λεγοντας της...
ανηκω στους φτωχους....
Ε!
Νυχτα και αποψε μοναχος κοντα στο τζακι..
μια ζεστασια ψυχης γυρευω ανακατευοντας τη φωτια..
Αποψε φωτια υπεροχη με οραματα και ελπιδες και με ενα φως
στο τουνελ της μοναξιας μου..
αποψε θερμη η νυχτα κοντα στο τζακι κα η διαθεση μου καλη..
ηρεμη ησυχη γαληνης δωρο..
κοντα στο τζακι οπως καθομαι η φλογα της εστιας
την ελπιδα μου ζεστανε και την απαισιοδοξια μου την κατακαψε.
φλογα φωτιζει μεσα στη ψυχη μου
φλογα και μεσα στη καρδια μου
κυνηγος ονειρων η σκεψη μου και ο εαυτος μου με παθος σηκωνει στον ερωτα πανια..
αποψε η φλογα απο το τζακι ζεστανε τη σκεψη μου και μου φωτισε το μυαλο..
τα δακρυα μου τα σταματησε και μου εκαψε τη πικρα της ζωης μου..
ξεσηκωσε και αναψε φλογα στα ονειρα μου..
και μου εστειλε μεσα στη ψυχη μου φλογα ελπιδας..
καθε βραδυ μοναχος μου κοντα στο τζακι αλλα αποψε οι φλογες του
επαναστατησαν της αισθησεις μου..
και μου ζεσταναν τη καρδια...
Ε!
Εχω το χειρογραφο σου αυτογραφο που μου χαρισες..
ενα μικρο χαρτι παντα να κατοικει μεσα στο πορτοφολι μου..
ενα ωραιο κομματι που κουβαλαω αβιαστα πανω μου..
καθε μερα το ξετρυπωνω βεβαιος οτι δεν το εσκασε δε το εχασα..
ειναι εδω και θα υπαρχει για παντα για σενα...
μονο που μου κιτρινιζει σιγα σιγα αθορυβα..
η αληθεια ειναι πως δε μπορω να το συγρινω με τιποτα..
στη σκεψη μου ομως θα ελεγα πως ειναι υποδειγμα ερωτικου γραμματος..
μα ξερω ειναι αυτογραφο αγνης φιλιας...
οπως το διαβαζω καθε καθε φορα το μυαλο μου πηγαινει στη μαγικη μερα..
που μου το αφιερωσες...
και αν μερα με τη μερα φθειρετε μεσα στο πορτοφολι μου..
δε θελω να το κολλησω στο δωματιο μου..
θελω να το εχω πανω μου σαν αγιασμα σαν ενα φυλαχτο..
να το βλεπω παντα και να μη σε ξεχασω ποτε..
μακαρι να ειχα αλλο ενα αυτογραφο σου..
καλη μου φιλη εσυ..
Ε!
