Συγνωμη Μανα...

Βραδυ καθισμενος διπλα στο τζακι τα ποδια μου πατουν πανω στα χαλια και στα κιλιμια..
ειναι για μενα τα προικια απο τη μανα μου..
ειναι κριμα να τα βαλουμε ειναι για σενα μου φωναζει..
φορεστα μανα μου ολα κα μην μου στεναχωριεσαι..
ειπα την αληθεια ανηκω στους φτωχους..
ολες εφυγαν απο κοντα μου δεν υπαρχει συναισθημα δεν υπαρχει η λεξη αγαπη..
συγνωμη μανα τα ονειρα σου ανεμοσκορπισματα εγιναν..
χυμενα αδικα τα δακρυα σου χαμενη και η ελπιδα σου και μην μου κρατας οργη σε καμια..
βγαλε μανα μου το πενθος απο τη ψυχη σου  διωξε τη πικρα απο η καρδια σου...
το ονειρο σου και τα προικια σου να τα δεις ντυμενα εμειναν ανεκπληρωτα...
τιναξε σε παρακαλω τα δακρυα των ονειρων σου και παψε να σιγοκλαις τα βραδυα...
και παψε να σταυροκοπιεσαι αν ειναι το ριζικο μου να ρθει καλως να ερθει αλλιως καλως να προσπερασει
σε λιγο θα ειναι μεσανυχτα τα δακρυα μου σταζουν πανω στο τετραδιο μετα απο τα λογια που ειπα στη μανα μου..
ειπα στη μανα μου να βγαλει το πενθος αυτη δε φταει σε τιποτα φτανει το δραμα το δικο μου..
δωσε μανα μου ελπιδα στη καρδια σου και να λες δοξα το θεο να ειμαστε καλα...
ασε στην ακρη την πικρα σου και μη μου σβηνεις αυτα που εχω γραψει στο τοιχο για αυτη..
η μοιρα μας αμειλικτη και ψυχρη και ισως να μας ετοιμαζει και αλλο κτυπημα..
η αγαπη για μενα ειναι απαγορευμενο παιχνιδι της καρδιας μου..
μεσονυχτι σκοταδι εξω απολυτος σιωπη..
και η προσευχη μου για να ερθεις λιγο απο εδω στο μπλογκς  Μαγισσα μου δεν εισακουγεται...
η θλιψη και η μοναξια μου με δενουν με αλυσιδες καταδικου..
ο σταυρος της ελπιδας που φορω στο λαιμο μου εσπασε..
θυμηθηκα απο το ιερο ευαγγελιο ενα εδαφιο αγαπη δωσε..
μα για την αγαπη χριστε μου οπως και εσυ ματωθηκες εχω ματωθει ψιθυριζω μοναχος μου..
τα δακρυα μου ανευλογητα ειναι που χυνω πανω στα τετραδια μου και τα κλεινω εκει..
μαζευω τα κομματια του απο το σταυρο και τα θαβω μαζι με τα γραπτα μου και την ταπεινωμενη μου ψυχη...
σε μια ακρη κατω απο τα χαλια της μανας μου ψιθυριζοντας..
συγνωμη μανα...
Ε!