στον εαυτο μου θελω να ξεσπασω γιατι ισως σε ολα να φταιω..
και αν αποψε νυχτα εξω πινω ξενυχταω μονος μου πινω να μην θυμαμαι καταστασεις..
νομιζω πως θα σε εβλεπα παλι αφου ο νους μου σε σενα τριγυριζει εφυγες ομως
και μου αφησες να ζω ζωη μιση..
ειναι αληθεια σε κερασα αγαπη και εσυ με κερασες καημο μου εμειναν τα δακρυα και οι πληγες μου..
για αυτο αποψε πινω μονος μου να σβησω τη φωτια που καει τη ψυχη μου..
μαχαιρι δικοπο η ομορφη αναμνηση σου..
καθε νυχτα εχω κουβεντα με το φεγγαρι του λεγω τον καημο μου και το ονειρο μου αφου εσυ
εχεις πλεον χαθει..
με μισησες τοσο πολυ και την αδικη απουσια σου πικρα την πληρωνω καθε βραδυ..
και αν με πληγωσες και με πονεσες δε σου κρατω κακια ποτε..
για μενα ησουνα οτι υπεροχο γνωρισα στη ζωη μου και αν εινα σπασμενα τα ονειρα μου..
Μαγισσα μου σε φυλαω για παντα μεσα στη σκεψη μου και στη ψυχη μου..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου