Καλη μου μανα θα σου φυγω και που θα παω δε ξερω..
η αγαπη σου πλουσια ειναι που μου εχεις μα η χαρα μου ειναι φτωχη..
σαν ορφανος ειμαι με πικρα και οδυνη μεσα η ψυχη μου..
ειχαμε πει μαζι θα περασουμε της συμπληγαδες της δυσκολης ζωης μας..
τα καταφεραμε καπως..
μανα συχγωρεσε με σου εταξα πως θα εχω μια ευτυχια μα ακομη δε τη βρηκα πουθενα..
σε οσες ειπα την αληθεια ανηκω στους φτωχους και στους ανεργους εφυγαν απο κοντα μου..
να ξερεις καλη μανα απο τη θαλπωρη τη παρουσια σου και τη κρυφη σου αγαπη..
επαιρνα δυναμη να αντεξω να ζησω..
αλλα αυτος ο κοσμος δεν ηταν για μας..
δωσμου την ευχη σου μανα μου να την εχω μεσα μου και να την κανω φτερα στη πλατη μου..
να πεταξω σαν τον ικαρο και ας καω απο τον ηλιο..
θα τα καταφερω και ας μην εχω που να παω..
συγμωμη μανα..
Ε!
Αποψε θελω να Μιλησω με τη Σιωπη..
να Σχεδιασω θελω το Περιγραμμα της Σιωπης..
να μπορουσα να σχεδιαζα το Περιγραμμα των Ματιων..
που Μιλουν με τη Σιωπη..
Αποψε να Ζωγραφισω θελω το Κοραλενιο Δακρυ μου..
που Κοιλα στην Ακρη των Χειλιων μου...
Αποψε θα Αγκαλιασω και την Θλιψη μου..
Αγκαλιασμενος με την Απεραντοσυνη μου και οπως ειμαι..
Σιωπη και Θλιψη θα ταξιδεψω..
στα Ανεκληρωτα Ονειρα μου..
Αποψε να Δοξασω τη Νυχτα μου Θελω..
που μου Καρφωνει στο Στηθος τη Θλιψη μου..
και αν η Καρδια μου εχει Απεραντοσυνη μεσα της..
η Μοναξια μου ειναι αυτη που με Πληγωνει...
Ε!
Ιδου εγω ο απλος ανθρωπος σταυρωμενος αποψε παλι να ειμαι..
με τα καρφια των λεξεων πανω απο τα τετραδια μου...
εγω ο φτωχος ανθρωπος να σε ικετευω..
οπως ικετευουν οι χριστιανοι..
τον αρτων ημων το επιουσιον..
τρεμω καθε φορα που γραφω το ονομα σου..
Μαγισσα..
τρεμω σαν τον ποιητη που τρεμη μην χασει τη λεξη που ανακαλυψε...
Ναυαγισμενα τα ονειρα μου αποψε ειναι..
και ο καημος μου δεν εφυγε ποτε..
ισως τη μοιρα μου δεν μπορεσα να την αλλαξω..
κρατω ομως για παντα τη θυμηση σου..
το στηθος μου που μου καρφωσες το μαχαιρι σου ακομη σε ποθει..
μια αγκαλια μεγαλη ηταν η ευτυχια μου..
σου ψιθυριζω...
Μαγισσα μου..
Ε!
Παλι και αποψε δεν με πιανει ο υπνος..
Ακουω το ρολοι του τοιχου μου να χτυπα τεσσερις πρωι..
με Σφιγγει η Ψυχη μου..
Θελω να παρω τους Δρομους..
δεν ειμαι του Δρομου..
για αλλον Δρομο ειμαι να ερθω εκει να σε βρω..
Προσμενω να Ξημερωσει..
μα ποσο Αργει σημερα..
τα χερια μου Κομμενα τα Νιωθω και το Κορμι μου Μολυβι..
δεν Αισθανομαι καλα..
σε Παρακαλω ασε με να ερθω εκει να σε βρω..
να σε δω εστω για λιγο μονο...
μπας και γινω Καλα...
γιατι το Βλεπω τεσσερις θα με σηκωσουν απο εδω...
θα Πεθανω...
αν δε σε δω Μαγισα μου..
Ε!
Αυτο το ματωμενο τριανταφυλλο..
μεσα του στα πεταλα του εχει τη καρδια μου..
αυτο το ματωμενο τριανταφυλλο ειναι η ελευθερια μου..
μαζι με την ανταρσια μου που εχω την ατρομητη..
θα το υψωσω ψηλα ματωμενο γυμνο πανω στην αγαπημενη μου Μαγισσα..
σαν πυρσο ομορφιας και τολμης για να καταυγασει την πικρα μου..
Ε!
Λατρεμενη μου Μαγισσα πρεπει να εχω φτασει στα ορια της τρελας για σενα.
δε καταφερνω να γραψω δυο σειρες χωρις να παρεμβαλλεσαι εσυ μεσα μου.
η σκεψη μου δε καταδεχεται σε τιποτα αλλο να αφιερωθει εκτος απο σενα.
το θελω..η δε το θελω η φαντασια μου με οδηγει κοντα σου
ω! Λατρευη μου Μαγισσα δεν εχεις ιδεα τη περνω
παιρνω την ομορφη φωτογραφια σου στα χερια μου και σου μιλω σε κοιταζω
και λεγω ποσο εκπληκτικα πανεμορφη εισαι.
σε αγκαλιαζω παλι σε φιλω σε χαϊδολογω χίλια ερωτικα καμωματα αναπαραγω.
οσο για την καρδια μου εχεις εγκατασταθει εκει μαλιστα για τα καλα.
και μεσα στη καρδια μου ειναι που εχω την πιο γοητευτικη αισθηση.
Νιωθω πολυ ευτυχης οταν σε σκεφτομαι ζω ενα πανεμορφο ονειρο
εχεις κατασπαραξει τα παντα μεσα μου
και ζω μια υπεροχη φρικτη κατασταση.
Ζω μονο για σενα αλλα ειναι αδικο να βλεπω τον εαυτο μου σε τετοιο χαλι
μεσα στη λυπη και μπλεγμενος σε πεπλα αραχνης αδιαφανη.
Παλι εχθες βραδυ οπως εβλεπα την ομορφη φωτογραφια σου ελεγα διαφορα μεσα μου
και ειχα τοση μεγαλη χαρα.
Αχ! ουτε οι αγγελοι του παραδεισου δεν ειναι τοσο μακαριοι οσο ημουνα εχθες εγω
Λατρεμενη μου Μαγισσα..
Ε!
Αγιε Πνευματικε μου γεροντα...
παρε τη πικρα απο τη χειλη μου και τη ψυχη μου..
και στο αγιο δισκοποτηρο σου στιψτην και καντην κρασι..
αχραντων μυστηριων..
γεροντα μου παρε τη φωτια που εχει μεσα η καρδια μου..
και τα καντηλια αναψε μπροστα στο ιερο σου..
γεροντα μου εσυ που βλεπεις τη μοναξια μου που εχω..
δωσε ευχη επισκεπτηριο αγαπης να εχω απο τη Μαγισσα μου...
γεροντα μου συγχωραμε πολλες φορες αμαρτησα μεσα στη ψυχη μου για αυτη..
ποναω αγιε γεροντα για τη Μαγισσα μου..
Ε!
Βρεχει αποψε ο ουρανος τα δακρυα μου..
πικρα ειναι ολα τα ονειρα μου..
τα συναισθηματα μου γεμισαν θλιψη..
ουτε ευτυχια στο ονειρο δεν εχω πια..
και η ψυχη μου δακρυζει..
αποψε για σενα μαγισσα μου το παθος μου πενθει..
αδειο το μπουκαλι δεν εχω αλλο να πιω..
δεν εχω ουτε λιγες ανταυγειες χαρας να χαρω..
τυλιγμενος στη μοναξια μου ειμαι..
σε κοιτω παλι στα κρυφα και σου γραφω..
δυστυχισμενος ειμαι και προσπαθω να κλεψω λιγη ευτυχια οπως σε κοιτω..
αμοιρος εραστης καταντησα και διαλεξα λαθος γυναικα σε λαθος δρομο να περπατησω..
παθολογικη η αγαπη μου που επλασα μεσα μου για σενα και μου εγινε καημος..
για σενα ανυπαρκτη πια Μαγισσα μου..
αφου εχεις πλεον χαθει...
E!
στο χαμηλο μου σπιτι και πισω απο το μισοκλεισμενο παραθυρο μου..
καθε νυχτα καθομαι μονος μου και σου γραφω Μαγισσα μου..
χανομαι μεσα στα τοσα τετραδια μου που εχω γεμισει..
βουλιαζω μεσα σε ερωτα που δεν ηρθε ποτε στη ζωη μου..
αποψε ανιχνευω παλι το ονειρο μου για σενα..
ουτε καταλαβα ποτε ξημερωσε..
η αυγη με κυκλωνει..
και η ευτυχια μου να σε δω μου κλεινει τη πορτα..
Ε!
