σε νιωθω που κυλας μεσα μου..
συντροφευεις μαζι με τη θλιψη καθε στιγμη της ζωης μου..
δε σε μισω μοναξια μου να το ξερεις..
τιμω την πιστη σου που εχεις για μενα..
και αν εσυ μοναξια μου εισαι αμορφη σου δινω μορφη απο τον ιδιο μου εαυτο..
μαζι γραφουμε για τη Μαγισσα μου καθε νυχτα..
υποσυνειδητα ξερεις ολα τα μυστικα μου..
μονο εσυ μπορεις να αξιολογεις τη πικρη ζωη μου..
μοναξια μου θελω να φυγω απο εδω..
η σιωπη της και η διαγραφη που μου εκανε με σκοτωσε και τα δακρυα μου πολλα..
η ζωη μου πενθει και η θλιψη με πληγωνει..
ο πονος μου πλενει το δακρυ μου και η κραυγη μου εγινε στεναγμος..
Ω! βαρια μου Μοναξια μου ψυχη μου και μορφη μου..
σε ευχαριστω που στεκεσαι παντα κοντα μου..
και κανεις θυμιατο το χνωτο μου...
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου