Χωρις Αγαπη..

ναι  ζω μονος μου  χωρις αγαπη..

 ενω εσυ φιλη μου  φοβασαι την αγαπη που φουντωνει αποτομα..

φωτια μεγαλη  ειναι η αγαπη ανεξελεκτη που καιει ολα τα πρεπει σου..

μη φοβασαι την αγαπη μου που ειναι αδαμαστο φως που τρυπωνει στη χαραμαδες της πονεμενης σου ψυχης..

μη φοβαμαι την αγαπη που σταχτοποιει τους φοβους σου και φουντωνει το παθος σου σαν επιθυμια σαν απολαυση σαν φωτια..

που μεσα σου ελπιζεις πως στο τελος της ημερας θα θα σε φωτιζει πιο πολυ θα σε ζεστανει πιο πολυ και θα σε παρηγορει.

ναι ζω μονος μου ελα να σου δωσω αγνη αγαπη σε μια μικρη φλογα να την εχης να τη προστατευσεις να μη σου τη σβησει ο ανεμος..

η κακια του κοσμου  το ψεμα το μισος..

ελα να σου δωσω αγνη αγαπη να δεις φιλη μου την δυναμη της την αιωνιοτητα της την ευτυχια της..

και οταν τη νιωσης καλα τη ζησης σε ολο το μεγαλειο της καντην λεπιδα στα χερια σου ξεσκισε τα σωθικα μου και σκοτωσεμε..

ετσι με κανανε ολες  μου οι φιλες..

και τωρα οχι μονο ζω μονος μου..

αλλα δεν εχω και που να παω...

Ε!