Μαγισσα μου χαμογελας με χειλη σφιγμενα.
στεκομε εδω σιωπηλος σε σταση ικεσιας να εμφανιστεις να μου πεις εστω ενα μικρο γεια..
ποιον εσενα που ολα τα καλα κοσμουν τους ωμους σου..
περνας καλα εσυ εκει πανω κανεις βολτες δεν εχεις το πονο μου..
και αντι να κανης κατι καλο σε μενα κανης το αναποδο..
το εχω δει το εργο πολλες φορες παλι μονος μου να ειμαι..
φτανει με ποναει η απουσια σου..
βλαστημιες φευγουν απο ο στομα μου αθελα μου μερες καλες μαζι και εγω να βριζω τωρα γιατι δεν περνας απο εδω..
και εσυ εκει βολεμενη να περνας απο αλλου να γραφης σε αλλους να κανεις σελφις..
και να εχης και κατανοηση απο αλλους στης εμμονες σου στα εγω σου και στα λαθη σου..
ωραια ηταν η ζωη μου τοτε που σε γνωρισα θυμασε ζωης και ψυχης μου πεταγμα για μενα..
ειχα ξεφυγει απο τη μοναξια απο τη θλιψη κοντα σου και απο τα ερειπια της ζωης μου..
και καθε νυχτα να προσευχομαι για σενα για το καλο που μου εκανες..
τωρα παει καιρος που με μαχαιρι δικοπο σαν καρβελι με κοψες γιατι γιατι....
δεν σε πληγωσα ποτε θυμασε μα με πληγωσες..
οι ηλιαχτιδες αργοπορουν να ερθουν στη ζωη μου...
μονο ψιθυρος απο τη ψυχη μου ενα γιατι γιατι..
και αγωνας δυνατος να αντεξω τον πονο μου απο την αδικη φυγη σου..
Μαγισσα μου τη δε καταλαβαινεις ποναω..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου