μη σε τρομαζει η σιωπη μου...

Μη σε τρομαζει η σιωπη μου...
Μαθε πως τις νυχτες.. δεν κοιμαμαι....
Καθε βραδυ αλητευω στη γειτονια σου..
Καθομαι στο σκοταδι και περιμενω να με γεμισουν με φως οσα θα αφησεις..
Καθομαι κρυμμενος πισω απο το παραθυρο σου και σε κοιτω στα κλεφτα..
Περιμενω να ανοιξεις το φως.. και οταν το δω λεω.. Ηρθε!
Σιγουρα κατι θα αφησει... οχι! δεν θα με ξεχασει...
Ξερει πως περιμενω στην γωνια και κρυφοκοιτω σαν παιδι περιμενοντας να κλεψει λιγο γλυκο μεσα απο το βαζο.... 
Τι κακια συνηθεια.....