που ηρθες τοτε στη ζωη μου ξαφνικα με τοσα ωραια λογια
μου σκορπισες ονειρα και ελπιδες
μου αφησες και δυο φορες στιγμιαια ηδονη μεσα μου και μετα μου εφυγες..
μου χαθηκες μεσα στη σιωπη..
πεσμου καλη μου φιλη που εισαι τωρα εσυ που μου γεμισες μια νυχτα τη ζωη μου..
κι εγω σαν χαζος σε πιστεψα
τελικα μονο λογια και εσυ ησουν για μενα και οχι πραξεις..
ηρθες τοτε που με βρηκες μονο μου που πονουσα και μου ραγισες
ποιο πολυ τη καρδια μου..
μου μαρανες τη ψυχη μου με κοροιδεψες και εσυ καλη μου φιλη..
που εισαι τωρα που σε ζητω και σε περιμενω να κανεις εργα θελω οχι λογια..
που εισαι που σε πιστεψα οτι θα εισαι μαζι σου ελεγες
μα εσυ εφυγες μακρυα μου..
εχεις αναγκη την αγκαλια μου ηθελες να ειμαστε μαζι τωρα το χειμωνα...
ετσι δεν ελεγες βρε..
με εβαλες και εκανα ονειρα να βρεθουμε μαζι να κανουμε πραξη οτι λεγαμε
μα εσυ εφυγες γιατι καλη μου φιλη..
τελικα και εσυ μονο λογια ησουν πολλα και απο πραξεις μηδεν..
στο καλο..
ο πονος σε μενα...
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου