δε θελω αλλο να με πονας..

λυπαμαι που σε πιστεψα και τιποτα ποτε μου δε σου ζητησα..
το ηξερα και στο ειπα χαμενος εγω θα ειμαι στο τελος...
λυπαμαι γιατι εβλεπα πως ησουν κομματι της ζωης  μου..
και τωρα ποναω γιατι σου εδωσα κομματια της αγνης ψυχης μου..
πες μου τωρα τη γυρευεις απο μενα τη ζητας ακομη...
τη θες..? τη ζητας..?
οτι μου απομεινε το πηρες...
κριμα σου που ευκολα το ξεχνας...
πηρες αυτα που ηθελες και σου εδωσα και αλλα..
παψε πια να με κοιτας με αυτα τα ματια σου τα πλανα..
γυρνα σε παρακαλω εκει που ησουν μονη σου πια χωρις εμενα..
κρατα της αναμνησεις μας τραβα μπροστα το δρομο σου και χαμογελα...
αυτο που εζησες  μαζι σου ηταν πολυ μεγαλο..
και πιο δυνατο και απο τον ανεμο..
υπηρχαν μερες που πλημμυριζαν τα ματια σου τα χειλη σου απο τα φιλια μου...
υπηρχαν μερες που ο κοσμος γεμιζε απο αγαπη απο ερωτα οπως σε κρατουσα σφιχτα κοντα μου..
το ξες καλα οτι ολα καποτε τελειωνουν ετσι τελειωσε και αυτο..
μονο μη μου ξαναπεις για αγαπη γιατι ξερω καλα εσυ ποτε δεν αγαπας..
δεν θελω να μου πεις πως με αγαπησες..
θελω να μου πεις γιατι με εκανες αυτο το κακο..
δεν θελω να μου πεις οτι με σκεφτεσαι... θελω να μου πεις  γιατι με πονεσες πως μπορεσες και μου το εκανες αυτο..
δεν θελω να μου πεις αν πληγωθηκα αφου ξερεις το συνεχιζεις να με πονας..
πονας και τον εαυτο σου με αυτα που μου κανης και δεν αφηνεις μια χαραμαδα ευτυχιας στη ζωη σου...
δε θελω αλλο να με κοιτας..
ουτε αλλα θελω μεγαλα σου λογια..
την αληθεια και της πραξης σου θελω να δω..
δεν θελω αλλο τα ψευτικα δακρυα σου..
θελω να δω οτι τραβηξες το δρομο σου
οτι εισαι ευτυχισμενη με αυτον...
και αν δε το θελεις εσυ το θελω εγω για σενα..
γιατι και ας με πονεσες  και ας με σκοτωσες θελω εσυ να χαμογελας..
γιατι κανενα θελω μου δεν εχει αξια αν εσυ δε χαμογελας...
και να ξες δεν ησουν εσυ ο ενας ερωτας πιο δυνατος και απο το φοβο του θανατου...
αντιο..
Ε!