Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2019

εφυγαν ολες ...

αργα  χθες τη νυχτα κοιταζοντας το κινητο μου...
ειδα κατι φωτογραφιες απο παλιες αγαπες..
..και ενοιωσα την αναγκη να γραψω κατι για τις περασμενες μου αγαπες...
για αυτες που τοσο αγαπησα και πιστεψα και που για ανταλλαγμα  αυτες με προδωσαν και χαραξαν σημαδια  στην καρδια μου...
..και γεμισαν ρυτιδες στο προσωπο μου..
ασπρισαν και τα μαλλια μου..
πολλες φορες προσπαθησα  να τις ξεχασω  να τις απαρνηθω  μα μου σταθηκε αδυνατο...
..δεν μπορεσα δεν μπορω  δεν θα μπορεσω ποτε..
οι αναμνησεις τους θα μεινουν για παντα στην καρδια μου.. ειτε γλυκες ειναι  ειτε πικρες  δεν εχει σημασια..
..ειναι κομματια απο τη ζωη μου και για να τις απαρνηθω ειναι σαν να ξεριζωνω τον ιδιο μου τον εαυτο..
..πολλες φορες τις νυχτες μενω αυπνος  κοντα στο τζακι κοιταω με θλιμμενα ματια απο το μικρο μου παραθυρακι τον ουρανο...
βλεπω τα αστερια το ενα πλαι  στο αλλο  φωτεινα  χαρουμενα  και θυμαμαι  πως ειχα και εγω καποιες  που με κρατουσαν  συντροφια  στις χαρες και στις λυπες μου..
μα τωρα πια δεν  ειμαστε μαζι...
..οταν τους ειπα την αληθεια για μενα
εφυγαν απο τη ζωη  μου  απλα και αθορυβα  οπως ηρθαν...
εφυγαν αφηνοντας  σε εμενα για συντροφια  την θλιψη τον πονο  το κλαμα τη πικρα τη  σιωπη το γιατι..
..αφηνοντας με στη σκληρη αβασταχτη μοναξια μου εδω μονος μου που ειμαι και χαθηκαν...
..ξερουν που ειμαι και δεν εκαναν τιποτα ουτε ενα μηνυμα στο τηλεφωνο...
.το φεγγαρι με κοιταζει  θλιμμενο  σαν να καταλαβαινει τις σκεψεις μου...
τωρα το ξερω πολυ καλα πως δεν θα γυρισουν πισω κοντα σε μενα ποτε..
..εφυγαν και εμεινα μονος μου για παντα..
ισως ειναι φυσικο ολα αυτα που εκαναν αλλα εγω γυριζω και κοιταζω πισω  τη ζωη...
..και λεγω που ειναι ολες αυτες οι παλιες αγαπες τωρα που τις χρειαζομαι  τωρα που ειμαι μονος μου και που αιμορραγω....
Ε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου