το πρωτο κρικο των αρραβωνων μας..

καλη μου φιλη...
ανοιγω την πορτα δειλα δειλα...
..και κανω το πρωτο βημα μου..
ετσι για να μπω στο δικο σου κοσμο
εσυ που λεγεσαι ποιηση..
μονο στη δικη σου αγκαλια να ξερεις
αισθανομαι την γαληνη..
την φιλια τη ζεστασια..
και ολο αυτο το πραγμα..
που λειπει απο τον ανθρωπο..
δεξου με..
στον κοσμο σου..
οπως ανεπιφυλακτα δεχτηκα εγω..
εσενα...
ποιηση μου και ωραια καλη μου φιλη ρσυ..
ας περασουμε αποψε το πρωτο κρικο των
αρραβωνων μας...
της φιλιας μας..
τι λες και εσυ ψυχη μου...
Ε!