..ολες μου οι αισθησεις παραμονευουν την ευαισθησια της ζωης μου για κατι καλο...
.............
..το ομορφο λαυριο που ημουν τοσους μηνες εκει εγινε ο καθρεπτης μου....
..η ζεστασια του ηλιου εδω στο ωραιο αγρινιο που καθομαι με της ωρες μονος μου δε μου φτανει...
.............
..η σιωπη και η μοναξια μου εδω...
.. βουβο το κλαμα μου και με παραπονο δενω της πληγες μου....
..μιλω μονος μου στη πληγη μου με περηφανεια..
.. αφου ολες οι φιλες μου με ψευτικες μασκες ειναι και εδω...
...............
..τοσες μηνες και μερες μονος εδω γυριζω αδεσποτος...
..το πρωι στην αγορα και το βραδυ στα ουζερι...
..αφου δεν εχω που να παω και...
....................
...μου ελειψε το αρωμα του λιμανιου του....
...ποτε μου δεν επαψα να το αγαπω..
..το μυαλο μου εκει συνεχως περιπλανιεται.....
..στοχος μου να γυρισω να μεινω για παντα εκει...
.................
...και...
...δεν ειμαι καλα χρειαζομαι λιγο λαυριο....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου