Ζωη μου Σκαρτη..

...φευγουν οι μερες..
με καημους  με πικρα αλλα και με ελπιδα..
και αν φευγει το γριζο σημερα...
 ερχεται το αυριο που ειναι πιο σκληρο και πιο αγριο..
απο το παραθυρο μου δυο δραμια ηλιος να με κοροιδευει...
 να παιζει κρυφτο μαζι μου.
και το βραδυ δυο τρια αστερια μαζι με το φεγγαρι σε ενα μεγαλο ουρανο..
το ημερολογιο μου με γκριζο χρωμα βαμμενο σαν τη ψυχη μου και να ξεφυλλιζω τις λυπες μου τις βαθειες.
το τετραδιο μου εδω ξεθωριασμενο μα πανω του ειναι τοσα γραμμενα.
και το βραδυ παντα χαραζω κατι πανω του σαν προσευχη μου πριν κοιμηθω..
εφυγε και ο μαρτης βλεπω..
α! ρε ζωη μου σκαρτη ποσο σ'αγαπω...
και αν δεν φευγει το γκριζο μου εχω παντα την ελπιδα μου..
θα φυγει ο χειμωνας μου και θα ερθει η ανοιξη μου...
τωρα αν και βουρκωμενος με σκυφτο το κεφαλι μου και συντροφια μου μονο η θλιψη και τη  μοναξια..
εχω την ελπιδα μεσα μου..
και αν νευρικα βηματιζω μονος μου πανω κατω ακουω τους χτυπους της καρδιας μου..
οχι... οχι για αγαπη αλλα για την καινουργια μου ζωη..
φωναζοντας α! ρε ζωη σκαρτη..
μη με προσπερνας..
και αν εχω γριζους κροταφους και καποιες ρυτιδες απο τοτε εκει μεσα..
εχω σκορπια αγαπη εξω ελπιδες και χαρα...
και ας με εχεις ληστεψει.. η ζωη..
α! ρε ζωη μου σκαρτη...
Ε!