ΕΙΡΘΕΣ ΕΣΥ....

μικρη καλη μου φιλη....
καθισα στην ακρη στο κρεβατι πηρα μολυβι..
και χαρτι..
και περιμενα την αστραπη  να με φωτισει μα ειρθες  εσυ...
εκλεισα  τα ματια μου για να σε αποδιωξω να μεινω μονος..
και ειρθες  εσυ...
καθισες  διπλα μου  με την ομορφη ζεστα στα ματια..
πως τωρα να γραψω..
ζεσταινομαι  και το μολυβι  γλυστρα απο τα  δακτυλα μου..
πως να σκεφτω..
ολα φευγουν  και..
μενεις  μονο εσυ....
πως να να σε διωξω απο το νου μου αφου εισαι κυμα  αισθησιακο..
πως να σε φτασω   εσενα που με την παρουσια σου  μου δινεις  φτερα...
ματαια η λογικη μου  καταγγελλει  αυτο το ομορφο του αισθησιασμου...
για σενα...
Ε!