σκεψεις... εξαψη...!!!

μικρη καλη μου φιλη...
παει πολυς καιρος τωρα  απο τοτε...
που αγγιχτηκαμε  τυχαια  κατω απο το τραπεζακι στο καφε  θυμασαι..
γονατο με γονατο  και αναριγω  ακομα  και τωρα το φιλημα  αυτο. 
το φευγαλεο των ρουχων..
τα χερια μου δειλα..  δεν σε αγγιζουνε.. δεν το τολμουν..
αν και ιδρωνουμε   στη σκεψη αυτη  πορφυρα ροδοπεταλα   επιθυμιας γεμιζανε  τις χουφτες μου..
αχ!  το αρωμα  απο το δερμα σου να τρυπωνε  στις παλαμες μου για  λιγο...
για λιγο μονο....
και οσο η γουλια  του καφε κανει να κατρακυλησει στο αφωνο απο  αμηχανια  λαρυγγα μου...
οσο  το βισατικο  απο ντροπαλοτητα  βλεμμα μου  τολμα στο λευκο της κορφο..
στο αχνιστο της μπουστο λιγο να σκαρφαλωσει..
στα χειλη μου τραγανισε η εξαψη..
αναβω τσιγαρο για να καλυψω το κοκκινο απο το δαγκωμα ...
νοιωθει το ιδιο..??
τωρα σε συλλογιζομαι να καθεσαι και αποψε  στις παρυφες της νυχτας  με τα μαλλια σου χυτα στους ωμους και με ενα τσιγαρο..
ενα τσιγαρο στα δακτυλα σου να στεκει και να δισταζεις στην αποφαση..
για ποιον και αποψε  καιγεται εντος της...
για την ιδια που χανεται..??
για μενα που χαθηκα..??
η για το τσιγαρο της  που και αυτο την προδιδει γυρω στα χειλη της καθως πυρωνει  η καυτρα του...
ναι μικρη καλη μου φιλη...
παγιδευτικα χωρις να το θελω  σε λαθος  εποχη  τωρα  καπου καπου καθομαι και γραφω για να γεμισω το ημερολογιο μου κλεισμενος εδω μεσα  βλεποντας το ονομα σου που εχω χαραγμενο  στον τοιχο μου..
θελω να ξερεις οτι  δεν χαιδεψα ποτε  τους λογισμους σου.. 
ουτε που προλαβα να ρωτησω  τι χρωμα εχει η αγαπη..
ποια γευση εχουν τα φιλια..
γιατι ητανε παντα  αναμεσα μας  του παρελθοντος η  σκια.
που η θεα της επαγωνε του ερωτα το βλεμμα...
τωρα κλεισμενος εδω σκεφτομαι το  καθηλωμενος στο χθες  ονειροπολωντας  το αυριο....
Ε!