Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

για κατι παλιες αγαπες γραφω..

 αργα νυχτα κοιταζοντας το κινητο μου...
ειδα κατι φωτογραφιες απο παλιες αγαπες.. και ενοιωσα την αναγκη να γραψω κατι για τις περασμενες μου αγαπες..
για αυτες που τοσο αγαπησα και πιστεψα και που για ανταλλαγμα  αυτες με προδωσαν και χαραξαν σημαδια  στην καρδια μου..
και γεμισαν ρυτιδες στο προσωπο μου.
πολλες φορες προσπαθησα   να τις ξεχασω  να τις απαρνηθω  μα μου σταθηκε αδυνατο. δεν μπορεσα δεν μπορω  δεν θα μπορεσω ποτε..
οι αναμνησεις τους θα μεινουν για παντα στην καρδια μου.. ειτε γλυκες ειναι  ειτε πικρες  δεν εχει σημασια..
ειναι κομματια απο τη ζωη μου και για να τις απαρνηθω ειναι σαν να ξεριζωνω τον ιδιο μου τον εαυτο..
πολλες φορες τις νυχτες μενω αυπνος  και κοιταω με θλιμμενα ματια απο το μικρο μου παραθυρακι τον ουρανο.. μηπως βλεπω και τιποτα αλλο..
βλεπω τα αστερια το ενα πλαι  στο αλλο  φωτεινα   χαρουμενα  και θυμαμαι  πως ειχα και εγω καποιες  που με κρατουσαν  συντροφια   στις χαρες και στις λυπες μου.
μα τωρα πια δεν  ειμαστε μαζι..
εφυγαν απο τη ζωη  μου  απλα και αθορυβα  οπως ηρθαν.

εφυγαν αφηνοντας  σε εμενα για συντροφια  την θλιψη τον πονο   το κλαμα τη σιωπη..
αφηνοντας με στη σκληρη αβασταχτη μοναξια μου εδω μεσα που βρισκομαι   και χαθηκαν..
ξερουν που βρισκομαι και δεν εκαναν τιποτα ουτε ενα γραμμα η ενα μηνυμα στο τηλεφωνο..
το φεγγαρι με κοιταζει  θλιμμενο  σαν να καταλαβαινει τις σκεψεις μου..
τωρα το ξερω πολυ καλα πως δεν θα γυρισουν πισω κοντα σε μενα ποτε..
εφυγαν και εμεινα μονος μου..
ισως ειναι φυσικα ολα αυτα που εκαναν αλλα εγω γυριζω και κοιταζω πισω  τη ζωη..
και λεγω που ειναι ολες αυτες οι παλιες αγαπες τωρα που τις χρειαζομαι  τωρα που αιμορραγω..
Ε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου