παιχτης της σιωπης ..
και μενα δεν μου γραφει κανεις..
τι παιχνιδι παιζουμε..?
λατρης της φυγης.. και εγω περιμενω μια μερα να φανεις..
οτι και να κανω ... παλι δεν σε φτανω..
στα δινω ολα.. ομως θελεις κατι παραπανω..
εισαι μια συνηθεια..
μια απο τα ιδια.. η θα ρθεις να με δεις..
η θα φυγω πια στα αληθεια..
πεσμου το καλυτερο σου ψεμα..
και βαλε τα δυνατα σου στο τερμα..
να μου γελασεις το μυαλο.. σε εχω αναγκη σε παρακαλω..
για να μην καταλαβω πως σε χανω..
τον ανοητο κανω..
πεσμου ακομα ενα σου ψεμα..
που δεν μοιαζει με κανενα..
ασε στην ακρη και στην τυχη.. ενα ακομη παραμυθι..
σαν μικρη προσευχη το ονομα σου..
στα χειλη μου πιανω..
εχω εμπιστευτει την καρδια μου στα χερια σου πανω..
ενα φως ανοικτο βρηκα μεσα στη νυχτα του κοσμου..
μην μου κανεις κακο την αγαπη σου δωσμου...
τι παιχνιδι παιζουμε..
παιχτης της σιωπης..
και μενα δεν μου γραφει κανεις..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου